Granice w krajobrazie - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 203
Wyświetleń: 987
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Granice w krajobrazie - omówienie - strona 1 Granice w krajobrazie - omówienie - strona 2

Fragment notatki:

Granice w krajobrazie.
Granica jest linią zamykającą lub dzielącą jakiś obszar, np. granica lasu, działki, gminy, zasięgu gatunku, wsi.
Typy granic:
granice liniowe - w postaci linii falistych, np. Biebrza
granice strefowe - wzdłuż jakichś gradientów (np. wysokości).
Geokompleks nie koniecznie jest jednorodny z punktu widzenia komponentów: granice komponentów nie muszą pokrywać się, np. granica pomiędzy typami gleb i granice między zbiorowiskami.
Kształty granic:
granice faliste, np. Biebrza, Colca - Peru
granice proste - są związane z działalnością gospodarczą, mogą być też granicami administracyjnymi.
Właściwości granic:
granice złożone (granice stare) - gdy na granicy wykształca się swoisty układ graniczny, np. szyjek i okrajek (okrajek - pas wysokich roślin dwuliściennych-rośliny ciepłolubne; szyjek - pas zarośli - rośliny krzaczkowate i niskie drzewa)
granice proste (granice młode)
Fitocenoza
Populacja
Wybitniej zaznacza się mozaikowość w runie.
Obszar przejściowy między fitocenozami wykazuje zmienność sezonową pod względem zasięgu.
Na obszarze przejściowym można wyróżnić strefę kontaktową, tj. strefę silnych wpływów obustronnych zbiorowisk oraz w jej obrębie strefę z wieloma elementami obu sąsiadujących zbiorowisk, tj. ścisłą strefę przejścia.
Populacje roślin runa przejawiają tendencje do skupiskowości, nawet wówczas, gdy populacje A i B danego gatunku nie charakteryzują się agregacyjną strukturą przestrzenną.
Populacje roślin w ekotonie mogą zachować odrębność fenologiczną lub wykazywać stopniowe zmiany od A do B, np. w zaawansowaniu faz fenologicznych.
Osobniki w strefie przejścia wykazują pewne podobieństwo z osobnikami populacji A (w sąsiedztwie zbiorowiska A) oraz z psobnikami populacji B w sąsiedztwie drugiego zbiorowiska.
Ekoton (gr. oikos = dom + tonos = napinanie) stanowi strefę przejściową na granicy dwóch (lub większej liczby) różnych biocenoz, np. biocenozy lasu i biocenozy łąki. Zamieszkują go organizmy charakterystyczne dla obu biocenoz oraz takie, które są swoiste tylko dla tej strefy. Obszary te charakteryzują się dużą bioróżnorodnością.
Rola granic w krajobrazie:
granice są miejscem przewodnictwa - poruszają się wzdłuż i w poprzek zwierzęta
filtr i bariera
zasilanie sąsiednich obszarów - zasilanie w ściółkę (granica leśno-rolna), zasilanie w nasiona
absorbowanie energii (energia wiatru, pas zieleni chroniący przed hałasem itp.)
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz