To tylko jedna z 7 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rytuał interakcyjny 1. Twarz: rytualne aspekty interakcji społecznej - Każdy człowiek w relacjach z innymi ludźmi przyjmuje określoną rolę i stara się, aby z tą rolę utrzymać. (Bez względu na to, czy jest tego świadoma) Korzystając z określonego wzoru zachowań werbalnych i niewerbalnych.
- Każda osoba przyjmując rolę liczy się z reakcją pozostałych osób i bierze pod uwagę to jakie zrobiła na nich wrażenie.
- Twarz - pozytywna wartość społeczna przypisana osobie w danej sytuacji spotkania, gdy inni przyjmą, że trzyma się ona określonej roli. - Twarz - jest obrazem własnego "ja" naszkicowanym w kategoriach uznanych atrybutów społecznych, przy czym może to być obraz zbiorowy, np. dobre świadectwo wystawiane danej profesji, czy religii
- w kontakcie z innymi twarz pobudza się, ujawnia nasze uczucia, - w interakcji twarz poczuje się dobrze, jeśli zostanie oceniona powyżej oczekiwań a zostanie zraniona, jeśli jej oczekiwania nie zostaną spełnione
- to że przyjęta twarz może zostać poddana wątpliwości, sprawia, że każdy kontakt staje się wyzwaniem
- każdy wykazuje również emocjonalny stosunek do twarzy innych uczestników, twarz własna i innych należą do tego samego porządku
- Mówi się, że ktoś ma, lub zachowuje twarz , gdy rola której się trzyma tworzy spójny konsekwentny obraz w danej sytuacji i jest on podparty oceną i opinia pozostałych uczestników. - Mówimy o kimś, że pomylił role , kiedy w jakiś sposób wychodzi na jaw jego status społeczny jakiego żadną miarą nie sposób pogodzić z tym, jak był on odbierany do tej pory. Osoba ryzykuje wypadnięcie z roli, jeśli podejmując kontakt nie trzyma się roli jakiej inni mogliby się spodziewać.
- Będąc w roli osoba jest opanowana i pewna siebie, może śmiało patrzeć innym w oczy, nie ma nic do ukrycia. Osoba która wypadła z roli wysyła sygnały które nie harmonizują z przebiegiem spotkania, czuje się źle i boi się, że może zostać naruszona jego reputacja.
- Umiejętność skrywania, bądź tłumienia własnego zażenowania Goffman określa mianem opanowania.
- stracić twarz - wypaść z roli, zawstydzić się
- zachować twarz - stwarzać wrażenie, że nie straciło się twarzy
- dać twarz - chińskie powiedzenie - umożliwienie innej osobie trzymania się roli skuteczniej, niż byłaby w stanie robić to sama
- Twarzy użycza jednostce społeczeństwo i może ją odebrać, jeśli nie udowodni ona swoim zachowaniem że jest jej warta
- reguły szacunku do siebie i innych sprawiają, że w trakcie spotkania jednostka stara się chronić zarówno swoją twarz, jak i twarz pozostałych uczestników - każdy ma warunki do trzymania się określonej roli i może swobodnie odgrywać wybraną przez siebie postać (poznanie "robocze" chwilowa deklaratywna zgoda na przyjęcie ocen których uczestnicy tak naprawdę nie podzielają)
(…)
….
Jeśli ktoś jest bezsilny inni są zobowiązani go chronić. Po osobach o wysokim statusie oczekuje się, że chociaż mogłyby nie powinny zawstydzać innych (noblesse oblige).
Każdemu uczestnikowi przedsięwzięcia zależy na zachowaniu twarzy, dlatego następuje między nimi cicha współpraca służąca osiągnięcia wspólnego celu. Dlatego ułatwia się innym stosowanie technik twarzy.
Takt często sprowadza się do języka milczącego…
… jest świętością, oraz jak ta świętość przejawia się w aktach symbolicznych.
Dwa kluczowe pojęcia okazywanie szacunku i prezentacja siebie.
Badania w klinice psychiatrycznej.
-----
Reguly postępowania - przestrzega się ich nie dla zysku czy przyjemności, lecz dlatego, że tak wypada i należy.
Reguły postępowania postrzegane są przez osobę na 2 sposoby: przez obowiązek - czyli moralną powinnością zachowania…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)