Globalizacja jako modernizacja i detradycjonalizacja-opracowanie

Globalizacja jako modernizacja i detradycjonalizacja Globalizacja jako modernizacja i detradycjonalizacja - Globalizacja, zwłaszcza odnosząca się do sfery ekonomicznej, prowadzi do wystąpienia ponadpaństwowej konkurencji w efekcie wymusza unowoczestnienie i modernizację takich systemów ekonomi struktur społecznych i gospodarczych, które nie odpowiadają potrzebą rynku ponowoczesnego. Modernizacja określa w takiej sytuacji wyrównywanie standardów nauki, techniki, jakości usług do modeli określonych przez systemy modeli wyżej rozwiniętych. Globalizacja jest związana z dyfuzją takich wzorców kultury, idei oraz informacji, które wypierają lokalne i tradycyjne formy życia społecznego. Lokalność w takiej sytuacji staje się albo sztuczna (staje się elementem folkloru, który stanowi produkt na rynku turystyki) albo też lokalność tradycyjna i związane z nią przekonania i tożsamości stają się bronią emancypacyjną uzyskując formy fanatyzmu, fundamentalizmu lub integryzmu. Wskazuje się że globalizacja posiada charakter nowoczesny i wiąże się z indywidualizacją, emancypacją, oderwaniem jednostki od więzi pierwotnych. Wiąże się z zanikiem tradycyjnych zobowiązań, zanikiem tradycji, oraz tradycyjnych nawyków i oczekiwań. Detradycjonalizacja ogranicza kontrole społeczną, wiąże się z upowszechnieniem takich dóbr, usług, idei i wartości, które są promowane głównie przez rynek. Proces, który głównie zachodzi na peryferiach i poperyferiach . Centra natomiast w większości relacji już go zrealizowały
Globalizacja jako homogenizacja lub hybrydyzacja - Homogenizacja i hybrydyzacja są dyfuzją usług, wzorców i modeli, identycznych usług czego pochodnią jest narastanie częstości występowania w różnych społeczeństwach modeli wspólnych. Homogenizacja polega na ujednoliceniu się społeczeństwa wg wspólnego wzorca, które peryferie i poperyferie przejmują od centrum stanowiąc jego imitację. Zanika folkloryzacja, ma zaś miejsce westernizacja świata. Hybrydyzacja polega na asymilacji do kultury lokalnych jedynie pewnych elementów wspólnych przy zachowaniu elementów specyficznych a w efekcie nie jest przyjmowany wzorzec uniforminizujący, ale ma miejsce wzajemne przenikania się kultur i zestawiania ich symboli. Efektem jest jakościowo nowa synteza kulturowa.
... zobacz całą notatkę