To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Gęstość wody wybranego akwenu w Morzu Bałtyckim - Basen Bornholmski
Gęstość wody zależy od temperatury i zasolenia. Oddziałuje ona na stabilność wód morskich, przyczynia się do wewnętrznych wahań w obrębie masy wodnej w głębi morza. Gwarantuje ona ponadto mieszanie się wód i wpływa zasadniczo na inne właściwości fizyczne wód, jak np. właściwości akustyczne. Woda oceaniczna wpływająca do Kattegatu ma gęstość w warstwie przydennej wyższą ok. cztery razy w porównaniu z wodą bałtycką. Osiągnięcie maksimum gęstości przez wodę bałtycką, przy średnim zasoleniu 7,5‰, następuje przy temperaturze wody 2,5ºC. W lecie najmniejszą gęstość umowna w warstwie powierzchniowej mają wody północnych akwenów, w Północnym Botniku występuje wartość 0, a w środkowej części Południowego Botniku ponad 3,5. Na przeważającym obszarze w środkowym i południowym Bałtyku gęstość wynosi 4-4,5, na Progu Gedser 6, pod Skagen ponad 21. Przy dnie wartości są tylko nieco większe w zatokach, natomiast od 4 do 5 jednostek większe w Basenie Gotlandzkim, prawie o 8 w Basenie Bornholmskim. W zimie zwiększa się znacznie gęstość wody w warstwie górnej na skutek ochłodzenia, natomiast rośnie niewiele w warstwach głębinowych.[K.Łomniewski]
Gęstość Basenu Bornholmskiego Sezonową zmienność pionowego rozkładu gęstości przedstawia wyk.1 i wyk.2. Zimą w warstwie powierzchniowej notuje się najwyższe wartości gęstości, ponad 6 kg/m³, w porównaniu z innymi porami roku, wpływ ma na to ochłodzenie wód tej warstwy. Również gęstość w warstwach przydennych osiąga najwyższą wartość, ponad 11 kg/m³, w stosunku do innych miesięcy. Jest to zależne od rozkładu temperaturowo - zasoleniowego, który przedstawiony jest na wyk.3, gdzie wraz z głębokością niewiele wzrasta temperatura i znacznie zasolenie, dlatego gęstość przyjmuję coraz wyższe wartości. O najwyższej wartości gęstości przy dnie w tym okresie w stosunku do innych sezonów, decyduje największe zasolenie i stosunkowo niska temperatura. Wiosną i jesienią rozkład gęstości wody jest zbliżony do siebie. W warstwach powierzchniowych osiąga wartość ok. 6 kg/m³, stopniowo z głębokością gęstość rośnie osiągając w warstwach przydennych ok. 10 kg/m³. Cechą różniącą te rozkłady jest położenie warstwy pyknokliny, gdzie wiosną występuje na głębokości 30 m, natomiast jesienią obniża się na głębokość 40 m. W tych sezonach widoczny jest istotniejszy wpływ zasolenia niż temperatury na gęstość wód, gdyż mają podobny rozkład, mimo że temperatury obu okresów różnią się, co przedstawia wyk.4 i wyk.6. W listopadzie waha się między ok. 10,5ºC w warstwach powierzchniowych i ok. 7ºC w warstwach przydennych. Natomiast w maju temperatura warstw powierzchniowych wynosi ok. 7 ºC, a warstw przydennych ok. 4 ºC. Zasolenie w obu przypadkach waha się między 8-13 psu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)