Geografia fizyczna - Mapa i jej składniki

Nasza ocena:

5
Pobrań: 259
Wyświetleń: 1750
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Geografia fizyczna - Mapa i jej składniki - strona 1 Geografia fizyczna - Mapa i jej składniki - strona 2 Geografia fizyczna - Mapa i jej składniki - strona 3

Fragment notatki:

1. Mapa i jej składniki Mapa to rysunek powierzchni Ziemi przedstawiony na płaszczyźnie, w odpowiednim zmniejszeniu, w siatce południków i równoleżników za pomocą znaków umownych. Każda mapa zawiera trzy grupy składników:
matematyczne - czyli odwzorowanie kartograficzne i skalę;
geograficzne - tj. treść mapy, na którą składają się elementy fizyczno-
-geograficzne i ekonomiczno-geograficzne oraz napisy dotyczące nazewnictwa i opisy cyfrowe;
opis pozaramkowy (legenda) - zawierający tytuł mapy, jej skalę i objaśnienia
zastosowanych znaków umownych. Przystępując do analizy mapy, należy zapoznać się z jej składnikami po to, aby prawidłowo odczytać znajdujące się na mapie informacje. Mapa jest bowiem symbolicznym obrazem „pisanym sobie tylko właściwym alfabetem". Poznanie symboliki mapy pozwala traktować ją jako bogate źródło wiedzy, często zastępujące podręcznik.
2. Odwzorowania kartograficzne Kulistej powierzchni Ziemi nie można przedstawić na mapie bez żadnych zniekształceń, ponieważ nie da się rozwinąć kuli tak, aby powstała z niej płaszczyzna. Z tego właśnie powodu na każdej mapie istnieją zniekształcenia.
Z definicji mapy wynika, że jest to rysunek powierzchni przedstawiony w siatce południków i równoleżników. Na powierzchni Ziemi wyznaczają one położenie punktu' tworzą siatkę geograficzną. Tworzenie mapy rozpoczyna się od przeniesienia siatki geograficznej na płaszczyznę z zastosowaniem okre­ślonych reguł matematycznych, czyli odwzorowania kartograficznego. Siatka geograficzna po przeniesieniu na płaszczyznę nazywana jest siatką kartograficzną, ponieważ równocześnie nie zachowuje wierności kątów, od­ległości i powierzchni występujących w siatce geograficznej. Siatka karto­graficzna może zachować tylko jedną z wymienionych wyżej cech wierno­ści. Z tego powodu odwzorowania dzieli się na:
wiernokątne - zachowujące wierność kątów, natomiast zniekształcające odległości i powierzchnie, co oznacza, że tylko kierunki wyznaczane przez południki i równoleżniki, odpowiadają kierunkom w rzeczy­wistości;
wiernoodległościow e - zachowujące jedynie wierność odległości, a znie­kształcające kąty i powierzchnie, co oznacza, że odległości na ma­pie przeliczone przez jej skalę odpowiadają odległościom w terenie;
wiernopowierzchniowe - zachowujące tylko wierność powierzchni, tzn. pole powierzchni na siatce przeliczone przez skalę odpowiada powierzchni w terenie, a zniekształcające kąty i odległości;
dowolne (umowne) - nie zachowujące żadnego z warunków wierności.
Kartograficzną siatkę wiernopowierzchniową, wiernokątną lub wierno-
odległościową można uzyskać przez odpowiednie rodzaje rzutowania siatki
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz