Te 1. Funkcje nauki o polityce (państwie)
funkcja opisowa- wymaga pewnej systematyzacji i wyważenia ( scenograf sprawozdania)
funkcja wyjaśniająca- odwołując się do wiedzy z historii i kultury wyjaśnia powiązania między przyczyną a skutkiem
funkcja prognozująca (przewidywania)- opiera się na pewnej cykliczności, dane demograficzne są jej podstawą
funkcja praktyczna (instrumentalna)- dostarcza wiedzy (np. co zrobić, żeby wygrać wybory), praktyczne zastosowanie polityki.
2. Zagadnienie przedmiotu nauki o państwie
Nauka próbuje być integrująca, uważa, że państwo jest produktem procesów politycznych, jednak polityka i państwa nie są tożsame. Sfera polityczna toczy się także poza państwem.
Państwo:
-w wąskim rozumieniu- aparat, instytucja dysponująca środkami przymusu
-w szerokim rozumieniu- zespół instytucji, funkcji i norm
Państwo jest instytucją polityczną, która ma sposób politycznego zorganizowania:
-przymusowy- podleganie jest przymusowe, państwo samo stanowi element przymusu
-terytorialny
-suwerenny- wewnątrzpaństwowy (niepodległość, całowładność ) i zewnątrz polityczny (bycie podmiotem pewnych zobowiązań międzynarodowych)
Dorzucam także zawartość skryptu:
W 1948r. UNESCO opracowało katalog spraw, którymi zajmuje się nauka o polityce
1.teoria polityki
2.instytucje polityczne
3.partie, grupy i opinia publiczna
4.stosunki międzynarodowe
3. Konfliktowa koncepcja państwa
T Hobbes
uważał, że okres przed państwowy był zły, ludzie wzajemnie wyniszczali się w nim
jedynym wyjściem było stworzenie umowy społecznej, która dała państwu początek na zasadzie umowy ludu z suwerenem
swoiste podporządkowanie ludu suwerenowi, umowę można zerwać, gdy ten nie zapewnia bezpieczeństwa
powstanie państwa „Lewiatan”= wszechpotężny twór, który wszystko wchłania, lecz zapewnia bezpieczeństwo
Ludwik Gumplowicz
„teoria podboju i przemocy”- państwo jest następstwem podboju jednych ludów przez inne, gdzie silniejsze grupy pokonują słabsze organizacyjnie
państwo jest ważnym tworem, zapewnia zachowanie gatunku, stwarza lepsze warunki do życia
podział na rządzących i rządzonych „Rasenkampf”- walka ras, gdzie zawsze zwycięża rasa silniejsza. Zwycięzca tworzy instytucję, by utrwalić nową władzę. Fryderyk Engels
teoria marksistowska- powstanie państwa dokonało się w szeregu przeobrażeń
państwo niewolnicze----- państwo feudalne----- państwo kapitalistyczne
państwo komunistyczne jest kolejnym etapem- brak granic, wspólna własność
(…)
… jest głównym wrogiem państwa.
Arystoteles- uważał, że państwo powstaje na drodze naturalnego rozwoju: rodzina-----gmina------polis. Państwo daje tym samym szansę samorealizacji.
Myśl średniowieczna
Koncepcja teistyczna- po części przejęła doktrynę Starożytnego Wschodu- państwo i władza pochodzą od Boga- społeczna nauka kościoła.
św. Augustyn IV/V w.- „Państwo Boże”- choć państwo pochodzi od Boga, jednocześnie…
…, że problemy państwa stanowią przedmiot socjologii i politologii
Przeważa paradygmat umiarkowany.
16. Powstanie państwa na drodze podboju
koncepcja Ludwika Gumplowicza
wpisuje się w nurt darwinizmu społecznego (interpretacja historii ludzkości jako walki między grupami ludzkimi)
na początku grupy ludzkie łączą się i powstają plemiona, które nastawione są do siebie w sposób antagonistyczny- jedno plemię…
… mechanizmów rynkowych. Jednocześnie obawiamy się zbyt dużego, a zarazem niezbyt kompetentnego wpływu przeciętnego obywatela na sprawy tak złożone jak zarządzanie państwem. Dlatego powstały zabezpieczenia w postaci różnych form przedstawicielstwa, a demokracja liberalna stanowi dziś powszechną alternatywę wobec pomysłów praktykowania demokracji bezpośredniej. Współczesna myśl polityczna…
…, kto może ograniczyć uprawnienia innych[Luhmann]
Władza jako uprawnienie:
nadane uprawnienie dzięki:
Weber - charyzma, tradycja, legalność
Locke - umowa społeczna [takie uprawnienie może być cofnięte]
Hobbes -uprawnienie bezzwrotnie otrzymane
54. Liberalne państwo demokratyczne
1. demokracja liberalna to
zespół wielu powiązanych ze sobą elementów takich, jak: suwerenność ludu, okresowe wybory i prawo wyborcze, zasada…
… do koncentracji sił w danym miejscu i czasie.
37. Populizm współczesny
[fr. < łac. populus `lud'], politol. proste utożsamianie demokracji z nieograniczoną realizacją woli większości./Nazwa określająca formę ruchów i myśli politycznej głoszących hasła polityczne, ekonomiczne lub społeczne łatwo trafiające do przekonania, o zabarwieniu emocjonalnym i antyintelektualnym =).
Populizm pojawił się w Europie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)