Fundamentalizm religijny
Matryca (istota) fundamentalizmu religijnego:
Występuje idea powrotu do religii (odrodzenie religijne) jako remedium na wszelkie zło. Odwołuje się do tradycji interpretowanej w specyficzny sposób (w odniesieniu do współczesnych problemów). Odniesienie się do świętej księgi, jako źródła prawdy absolutnej.
Zwolennicy fundamentalizmu postrzegani są jako ci, którzy znają zamysły absolutu, a przeciwnicy (w ujęciu fundamentalistów każdy kto nie jest z nimi), traktowani są jako wrogowie.
Porządek społeczny i stosunek do niego są podporządkowane religii, tworzenie zasad społecznych podlega prawom religijnym, systemy władzy i system prawny czerpie legitymizacje z porządku religijnego.
Duża mobilność i aktywność w systemie religijnym.
Opowiadają się za stosowaniem przemocy, usprawiedliwianej wyższymi celami
Dokument o fundamentalizmie:
Fundamentalizm zrodził się jako opozycja w stosunku do westernizacji, która nastąpiła w krajach Bliskiego Wschodu w latach 50 XX wieku - po ustaniu `zachłyśnięcia' się europejskimi zwyczajami i kulturą, ludzie sami zaczęli zabiegać o powrót do tradycji
Elity funkcjonowały w innym środowisku i przestrzeni niż zwykli ludzie, nie rozumieli problemów, którzy CI mieli, promowania kultury europejskiej w ich krajach nie było dla nich problemem
Przemoc - w każdej postaci - była uważana za konieczność, gdy miała wymusić powrót do tradycji i `chronić' Islam przed Europą
Państwa czy elity rządzące w danym kraju przyjmowały różne zasady polityki w stosunku do opozycjonistów (fundamentalistów) - polityka nie była stała, zmieniała się wraz ze zmieniającymi się nastrojami w społeczeństwie - błędem była zarówno próba `podkupienia' partii fundamentalistycznych, jak i próba ich zmarginalizowana
Pojęcie moralności było różnie odbierane - zwolennicy (fundamentaliści) opierali je na Koranie i naukach kościoła, a elity często na wzorach z Zachodu
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)