To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Fundamentalizm islamski
Fundamentalizm religijny - rygorystyczne przestrzeganie zasad i norm wyznaczonych przez doktrynę religijną połączone często z narzucaniem tych zasad innym członkom społeczności, niekoniecznie wyznającym tę samą religię, lub przymusowym prozelityzmem. Źródeł fundamentalizmu religijnego można upatrywać w procesach modernizacyjnych właściwych nowoczesności, prowadzących do relatywizacji wszelkich wizji świata.
Fundamentalizm islamski - Rodzaj fundamentalizmu religijnego, cechujący się uznawaniem prymatu czynnika religijnego nad życiem świeckim, dążeniem do utworzenia państwa islamskiego, oparciem prawa na Koranie, eliminacją wpływów nieislamskich, zwalczaniem prób modernizacji islamu przez współwyznawców.
Islamizm - doktryna polityczna i oparty na niej system polityczny wywodzący się z islamu, w którym zachodzi zespolenie religii z ideologią. Koran zostaje uznany za podstawę prawa i polityki państwa. Stąd w większości państw muzułmańskich obowiązuje prawo religijne (szariat), obejmujące obowiązki wobec Boga i reguły postępowania między ludźmi. W krajach, które rozdzieliły państwo od religii, prawo religijne jest stosowane jako prawo zwyczajowe. Może też zawierać ideę panislamizmu.
Stowarzyszenie Braci Muzułmanów - Powstało w 1928r. W czasie gdy nacjonalistyczne partie egipskie domagały się niepodległości i demokratycznej konstytucji, członkowie Stowarzyszenia mówili: „Naszą konstytucją jest Koran”. W ciągu kilku lat SBM stało się ruchem masowym, prowadziło liczne akcje charytatywne, proponowało islamski model nowoczesności. Propagowali wspólnotę muzułmanów we wszystkich sferach, uznając przy tym szkodliwą rolę partii politycznych, powodujących podziały społeczne. Wahhabizm (Arabia Saudyjska) - od Muhammada Ibn Abda al-Wahhaba. Nakaz powrotu do źródeł islamu z pominięciem dokonanej przez ludzi interpretacji dogmatu; nakaz rygorystycznego przestrzegania wszystkich nakazów i zakazów w dziedzinie prawa, moralności, życia prywatnego, itp. Doktryna wahhabicka jest niezwykle konserwatywna pod względem społecznym, w przeciwieństwie do fundamentalizmu, który jest zarówno konserwatywny społecznie, jak i rewolucyjny. Petroislam - nawoływanie do ścisłego stosowania prawa muzułmańskiego, brak zainteresowania sprawami społecznymi, brak koncepcji rewolucyjnych. Muzułmańska Republika Iranu - Ajatollah Chomejni był twórcą fundamentalizmu islamskiego w wersji szyickiej, udało się mu stworzyć państwo islamu. Przyczynami rewolucji były zarówno dyktatorski sposób sprawowania władzy przez szacha jak i niekontrolowany rozwój dzielnic nędzy w miastach przy wzroście znaczenia religii jako jedynej uporządkowanej sfery życia i działania antyreligijne władz. Rewolucja trwała od stycznia 1978 - opublikowano w gazecie teherańskiej artykułu szkalującego ajatollaha Chomejniego - wybuchły manifestacje w świętym mieście Kumm. Zakończyła się zwycięstwem nowopowstałej Partii Muzułmańskiej Rewolucji w wyborach do parlamentu w maju 1979. Iran stał się przez to krajem wiodącym w świecie islamu co stało się przyczyną napięć, wojny Iracko-Irańskiej i wielu przyszłych nieporozumień.
(…)
… wielu wypaczeń (np. zamachów samobójczych). Przykładem udanego dżihadu obronnego była wojna w Afganistanie 1979-89, gdzie klęskę poniosły nacierające siły radzieckie.
Al-Fatah - organizacja terrorystyczna założona przez Jasera Arafata pod koniec lat 50. Oznacza „Palestyński ruch wyzwolenia narodowego”. Jej celem jest wyzwolenie Palestyny.
OWP - Organizacja Wyzwolenia Palestyny powstała w 1964r. i reprezentuje Palestyńczyków na uchodźstwie. W jej skład wchodzą aktywne organizacje palestyńskie, także Al-Fatah. Jej celem jest ustanowienie niezależnego państwa palestyńskiego na terytorium dzisiejszego Izraela. Jej aktualnym przewodniczącym jest Mahmud Abbas.
Intifada - arab. „bunt”, „powstanie”. Wybuchły dwie intifady palestyńskie. Pierwsza Intifada w 1987 roku, była efektem niepokojów społeczno-religijnych i skutkowała utworzeniem w 1994r. Autonomii Palestyńskiej z Jaserem Arafatem na czele. Druga Intifada zwana Intifadą Al-Aksa (wzgórze świątynne w Jerozolimie) wybuchła w 2000r. z powodu złych warunków życiowych w Autonomii Palestyńskiej, wizyty premiera Izraela Ariela Szarona na wzgórzu świątynnym Al-Aksa i morderstwie palestyńskiego nastolatka. Skutkowała licznymi ofiarami, powstaniem organizacji Brygady Al-Aksa…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)