Frossard-Messori Weigel - życiorys - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 91
Wyświetleń: 812
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Frossard-Messori Weigel - życiorys - wykład - strona 1 Frossard-Messori Weigel - życiorys - wykład - strona 2

Fragment notatki:

3. Frossard - Messori - Weigel - trzy przykłady współczesnej apologii dziennikarskiej (notatki z wykładu)
a) Andre Frossard - (ur. 1915) francuski pisarz, dziennikarz i filozof pochodzenia żydowskiego. Do 20 roku życia był ateistą, jego tradycją był "Kapitał" Marksa, był zagorzałym krytykiem rewolucji francuskiej z 1789 r. (w czasach, kiedy taka krytyka była niemodna i była dość ryzykowna). Czytając jego teksty, ma się wrażenie, że chętnie by wykpił rewolucję za niekonsekwencję i sprzeczne działania jej bohaterów. Nazywa ją matką wszystkich innych krwawych rewolucji. Niemal co roku na łamach "Le Figaro" publikował gorzki, ironiczny tekst o wydarzeniach z tamtych lat. Krytykuje decyzję episkopatu francuskiego, który zachęcał katolików, by wzięli udział w obchodach dwusetnej rocznicy powszechnej Deklaracji Praw Człowieka I Obywatela. Autor "36 dowodów na istnienie diabła" twierdzi, że nie byłoby tej deklaracji bez tradycji judeo-chrześcijańskiej. Twierdzi, że Deklaracja została niejako stworzona na fundamentach tej tradycji. Był wielkim przyjacielem Jana Pawła II. Uważa, że niemożliwe jest zakłamanie historii i usunięcie Boga z dziejów. Opisuje to dosadnie w swojej książce "Świat Jana Pawła II", gdzie pod płaszczem ironii krytykuje akt wprowadzenia kultu bogini Rozumu z 1793, w zarekwirowanej przez rewolucjonistów katedrze Notre-Dame. Wg Frossarda, był on wprowadzony tylko dlatego, bo ludzie pod nieobecność Boga odwołanego przez czasy oświecenia, tak czy siak potrzebowali Absolutu, który dałby im spokój ducha, sacrum.
b) Vittorio Messori - (ur. 1941), wychowany w rodzinie ateistycznej, katolicyzm przyjął w 1964 roku. Zaczęto tworzyć uniwersytety (na takich zasadach, jak to że to Bóg pozwala nam odkrywać świat, o ile człowiek zdolny jest do zachwytu wobec jego piękna i mądrości, zachowując pokorę). Oświecenie jednak dąży do rozwoju nauk matematyczno-przyrodniczych, potępiając "ciemne średniowiecze". Messori mówi o Koperniku, że jest kanonikiem, który dał początek kształotwaniu się nowego obrazu świata, a jego dzieło "O obrotach ciał niebieskich" jest dedykowane papieżowi Pawłowi III, który był zwolennikiem astronomii. Wypowiadał się także na temat Galileusza. A mianowicie, faktem jest, że sędziowie dominikańscy osądzając Galileusza ustalili, że "wiedza nigdy nie była i nie może być nową religią; że tworząc nowe dogmaty, oparte nie na Objawieniu, lecz na . Czasowe potępienie nauki heliocentrycznej miało miejsce, ponieważ została ona przedstawiona jako prawda absolutna, co godziło w fundamentalną zasadę, według której teorie naukowe wyrażają prawdy hipotetyczne." (Chodzi o to, że Kopernik w swojej pracy podawał tylko hipotezy, a ten ciamajda Galileusz uznał je za prawdę absolutną). Twierdził również, że Galileusz, jak wielu innych naukowców i racjonalistów, "akceptował jako nowe Objawienie, autorytet ludzkiego rozumu oraz doświadczenie naszych zmysłów"
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz