To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Fotosynteza u roślin typu C4 Niektóre rośliny lądowe, w szczególności żyjące w środowiskach suchych i gorących - kserofity, musiały wykształcić przystosowania zmniejszające utratę wody w komórkach (utrata wody jest nieunikniona podczas fotosyntezy). Odkryto istnienie roślin przeprowadzających fotosyntezę typu C4 oraz roślin, u których występują szczególne szlaki fotosyntetyczne, zwane w skrócie CAM - metabolizm roślin kwasowych typu CAM lub gospodarka kwasowa sukulentów (są to rośliny przystosowane do przeżycia suszy, np. agawy, kaktusy, grubosze, ananasy, wilczomlecze, lilie, orchidee, winorośla). Do roślin typu C4 zaliczamy: trawy (np. kukurydzę, trzcinę cukrową, sorgo), wilczomlecze, astry, stokrotki, szarłaty i wiele innych. Rośliny żyjące w środowiskach suchych dzięki szczególnym szlakom metabolicznym rozwiązały problem swobodnej dyfuzji CO2, bez nadmiernej utraty wody. Ograniczyły konieczność otwierania aparatów szparkowych w ciągu dnia, gdy temperatura jest wysoka. Plony roślin uprawnych typu C4 są 2- lub 3-krotnie większe niż roślin C3; rośliny te szybko rosną i są bardzo ekspansywne. Rośliny typu C4 mają inną budowę liścia. Miękisz asymilacyjny nie jest zróżnicowany na palisadowy i gąbczasty, lecz tworzą go komórki różnokształtne, luźno ułożone, wypełniające przestrzeń między skórką górną i dolną, tzw. mezofil C4, obok nich występują szczególnie zbudowane komórki pochwy wokółwiązkowej (otaczają nerwy liściowe), tzw. pierścień komórek okołowieńcowych. W mezofilu C4 zachodzi wiązanie i magazynowanie CO2 oraz etap wstępny szlaku fotosyntezy roślin C4, natomiast w komórkach pochwy okołowiązkowej zachodzi cykl Calvina. Rośliny te dysponują większymi możliwościami asymilacji dwutlenku węgla (stężenie CO2 wzrasta 10-60-krotnie w porównaniu z roślinami typu C3), posiadają także oprócz rybulozo-1,5-bisfosforanu drugi akceptor CO2 - fosfoenolopirogronian. W szlaku C4, zwanym szlakiem Hatcha/Slacka, pierwszym produktem wiązania CO2 jest związek 4-węglowy - kwas szczawiooctowy (dwutlenek węgla przyłącza się do akceptora - fosfoenolopirogronianu). Szczawiooctan przekształcany jest w jabłczan. Jabłczan przenika do komórek pochwy okołowiązkowej, gdzie następuje jego dekarboksylacja i powstaje pirogronian (związek trójwęglowy) i CO2. Dwutlenek węgla jest wiązany w cyklu Calvina, a pirogronian wraca do komórek mezofilu, gdzie następuje jego regeneracja do fosfoenolopirogronianu, i ponownie stanowi pierwotny akceptor dwutlenku węgla. Szlak CAM występuje głównie u roślin okrytonasiennych (dwuliściennych), ale również wykryty został u rośliny nagonasiennej - welwitschia - i pewnych paproci.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)