To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Podstawowymi formami eksploatacji tonażu w transporcie morskim są:
Żegluga regularna, czyli liniowa
Żegluga nieregularna, czyli trampowa
Cechami charakterystycznymi żeglugi liniowej są:
Dominacja w przewozach ładunków drobnicowych
Regularna obsługa określonych portów załadunku i wyładunku dokonywana według ustalonego rozkładu rejsów (ang. sailing list)
Stosowanie stawek frachtowych zgodnie z ustaloną przez przewoźnika taryfą
Brak zależności od jednego załadowcy
Wysokie koszty utrzymywania regularnych serwisów
Dominacja przewoźników kontenerowych - przewożenie mniejszych paczek niemożliwe
Żeglugę liniową możemy podzielić na:
Żeglugę oceaniczną
Żeglugę morską bliskiego zasięgu
Żegluga morska bliskiego zasięgu - short sea shopping
Przewozy ładunków drogą morską między portami europejskimi lub między tymi portami a portami krajów nieeuropejskich, mających linię brzegową na morzach zamkniętych, graniczących z Europą (np. porty Morze Śródziemnego). Obejmuje zarówno trasy dowozowo-odwozowe (ang. feeder service), jak i bezpośrednie przewozy pomiędzy portami europejskimi.
Żegluga morska bliskiego zasięgu charakteryzuje się, w przeciwieństwie do żeglugi oceanicznej:
Brakiem porozumień monopolizujących rynek
Niewielką koncentracją podaży tonażu
Funkcjonowaniem armatorów dysponujących niewielką liczbą jednostek
Wykorzystywaniem statków o kilkakrotnie mniejszej nośności, niż posiadają statki oceaniczne
Dużą częstotliwością kursowania statków
Niższymi kosztami uprawiania żeglugi
Żegluga promowa (ang. ferry shipping):
Ten rodzaj żeglugi oferuje regularne połączenia między portami tego samego kraju lub różnych krajów, zwykle w basenie jednego morza
Charakteryzuje się:
Utrzymywaniem regularnych i częstych połączeń
Eksploatacją specjalistycznych statków
Obsługą statków w wyspecjalizowanych bazach promowych
Stałym lub sezonowym charakterem przewozów
Najpopularniejsze są promy pasażersko-samochodowe (która przewożą samochody osobowe i ciężarowe), są także pasażersko-kolejowe i pasażersko-samochodowo-kolejowe
Morskie taryfy frachtowe składają się z:
Części ogólnej, czyli zbioru reguł, norm i zasad postępowania
Części cennikowej, czyli zbioru stawek przypisanych poszczególnym pozycjom towarowym
Alfabetycznego wykazu poszczególnych towarów wraz z objaśnieniami pdo jakiej grupy przyporządkować dany towar]. Stawki w taryfach armatorów liniowych odnoszą się do tzw. tony frachtowej, która może być toną wagową lub toną objętościową (miarową).
(…)
… i zabezpieczaniem ładunku na czas podróży (w eksporcie) oraz koszty rozmocowania towaru i jego wyładunku do burty statku (w imporcie).
Armator wlicza te koszty w opłatę frachtową.
W wypadku ładunku przestrzennego płaci się od metra sześciennego (tony objętościowej), czasami trzeba go złożyć, żeby zajmował mniej miejsca.
W Polsce stosuje się podział kosztów załadunku między załadowcę a przewoźnika, w innych krajach…
…, w tym Polskę. Warunkiem wejścia w życie jest ratyfikacja przez 20 państw.
W Polsce stosunki prawne dotyczące żeglugi morskiej są uregulowane w Ustawie z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski. Przepisy kodeksu cechuje daleko posunięte ujednolicenie z postanowieniami wymienionych konwencji międzynarodowych. Przepisy kodeksu nie mają zastosowania wówczas, gdy inne regulacje znajdują się w umowach…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)