Formy testamentu prawa pretorskiego

Nasza ocena:

5
Pobrań: 42
Wyświetleń: 574
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Formy testamentu prawa pretorskiego - strona 1 Formy testamentu prawa pretorskiego - strona 2

Fragment notatki:

Formy testamentu prawa pretorskiego__________________________________________ Testamentum i u r e p r a e t o r i o f a c t u m Jednostronne oświadczenie ostatniej woli w dokumencie okazanym siedmiu świadkom i przez nich opieczętowanym. (testamentus septem signis signatum)
Zerwanie z formalnością mancipatio, pisemność Pretor w edykcie przyrzekał każdemu udzielić bonorum secundum tabulas , gdy przedłoży mu dokument opieczętowany przez siedmiu świadków, w którym okaziciel testamentu jest uznawany dziedzicem.
Czasem była to jednak bonorum possessio sine re - np. gdy istniał dziedzic prawa cywilnego powołany do dziedziczenia ustawowego, który miał wówczas pierwszeństwo
Od Antonina Piusa przyznano jednak bonorum possessorowi zarzut exceptio doli  była to więc faktycznie bonorum possessio cum re. Formy testamentu w prawie poklasycznym i Justyniańskim________________________ Testament prywatne i publiczne
TESTAMENTY PRYWATNE (zwykłe, nadzwyczajne  uprzywilejowane, kwalifikowane)
Testament prywatne sporządzano ustnie lub pisemnie wobec siedmiu świadków.
Co do świadków wymagano by byli oni t e s t e s : i d o n e i - posiadający ku temu kwalifikacje - obywatel rzymski lub Latyn, dojrzały, posiadający testamenti factio; nie mógł być świadkiem głuchy, niemy, krewny testatora; pisarz mógł być świadkiem r o g a t i - wyraźnie powołani do testamentu v o l u n t a r i - występujący dobrowolnie
akt sporządzenia tekstu - musiał być bez przerwy ( u n o c o n t e x t u ) przy sporządzaniu na piśmie - musiał być przedstawiony świadkom przez testatora, podpisany i opieczętowany. Świadkowie niekoniecznie musieli znać treść testamentu. rodzaje testamentów prywatnych zwyczajnych:
testamentum t r i p e r t i t u m forma łączyła w sobie zasady prawa cywilnego, pretorskiego i rozporządzeń cesarskich
wprowadził Teodozjusz II - 439 r. n.e. Testator pokazywał siedmiu świadkom napisane rozporządzenie ostatniej woli, po czym podpisywał je sam a potem świadkowie. Jeśli nie umiał pisać podpisywał ósmy świadek.
testament h o l o g r a f i c z n y (per holographam scripturam) - własnoręczny pisemny wprowadził Walentynian III w 446 r. n.e. Testator sam własnoręcznie spisywał treść dokumentu co w nim sam zaznaczał. Sam podpisywał dokument, nie trzeba było świadków. testamenty u s t n e (per nuncupationem, sine scriptura) nadal we wschodniej części cesarstwa - Teodozjusz II do ich ważności wymagał ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz