1.2 Formy handlu zagranicznego na rynkach zorganizowanych
1.2.1 Targi
Jedną z podstawowych struktur rynków zorganizowanych są targi. Za J. Rymarczykiem można je
zdefiniować jako spotkania handlowe organizowane regularnie, w tym samym miejscu, w określonych odstępach
czasu i o określonym czasie trwania1. Podobnie, jak opisane w dalszej części rozdziału giełdy towarowe swój
początek wzięły od średniowiecznych jarmarków. Są one rynkiem ułomnym spełniają, bowiem dwa spośród
trzech kryteriów tzn. odbywają się w określonym miejscu i czasie, natomiast nie zawiera się na nich transakcji
(przynajmniej zazwyczaj)2. Organizowane są przede wszystkim w celach marketingowych, dla pokazania oferty
handlowej3.
Targi i giełdy wywodząc się z tego samego średniowiecznego jarmarku poszły różnymi drogami4. O ile
zadaniem giełd jest przeprowadzanie możliwie największego wolumenu transakcji, o tyle targi są imprezą
wystawienniczą, gdzie zainteresowani mogą zapoznać się z aktualną ofertą handlową. W początkowym okresie
również imprezy targowe służyły do zawierania transakcji. W XIV wieku wykształciły się we Francji dwie formy
targów: detaliczne (głównie lokalne o charakterze otwartym) i hurtowe (ponadregionalne, głównie dla
producentów i zawodowych kupców)5. Wraz z rewolucją przemysłową targi zostały odciążone ze swojej funkcji
handlowej przez giełdy i aukcje. Pozostałością poprzedniego okresu jest szczególnie w przypadku targów
specjalistycznych podpisywanie umów handlowych.
Ze względu na zasięg geograficzny imprezy targowe podzielić możemy na:
regionalne,
krajowe,
międzynarodowe6.
W przypadku , gdy analizujemy zakres przedmiotowy wystawianych towarów wydzielić możemy targi ogólne,
gdzie przedstawia się ofertę dotyczącą wielu różnych branż oraz specjalistyczne (dotyczące jednej dziedziny
np. sprzętu komputerowego)7.
Organizacją targów zajmują się wyspecjalizowane firmy. Jednak bez względu na nie najważniejszą rolę
odgrywają służby handlowe podmiotów, które biorą udział w imprezach tego typu. To one ustalają listę imprez
targowych, na których powinny pojawić się promowane produkty oraz wybierają eksponaty. Do wyboru jest wiele
imprez (ok. 2000 znaczących imprez na całym świecie). Później dział handlowy czuwa nad przebiegiem imprezy
w tym:
⇒ terminowym przygotowaniem i wysyłką materiałów reklamowych,
⇒ przygotowaniem i wysyłką eksponatów,
⇒ przygotowaniem ekspozycji itp.
Przedstawiciele tego działu w trakcie imprezy stają się akwizytorami. Do ich obowiązków należy m.in.
prowadzenie negocjacji handlowych i podpisywanie kontraktów. Powinni oni także aktywnie uczestniczyć w
towarzyszących targom imprezach, tj.:
⇒ pokazy filmów reklamowych,
⇒ specjalistyczne sympozja,
⇒ promocje krajów biorących udział w targach itp.
Uczestnictwo w tego typu imprezach wymaga od pracowników dużych umiejętności i doświadczenia, bowiem ich
celem jest wytworzenie odpowiedniego klimatu wokół uczestników imprezy targowej (public relations) i są
skierowane do profesjonalistów8.
1
Rymarczyk J.,
(…)
… terminowe futures i forward. Obecnie towarowy rynek terminowy
notuje znacznie większe obroty niż rynek kasowy, Podobnie rynek instrumentów pochodnych opartych o towary
notuje wyższe obroty niż rynki instrumentów bazowych. Towarowy rynek terminowy podzielić można na trzy
segmenty:
⇒ kontrakty na towary rolno-spożywcze,
⇒ kontrakty na metale i inne surowce podstawowe,
⇒ kontrakty energetyczne20.
Giełdę…
…
tradycyjną nazwę :
1. Opcja jest „w cenie” (in the money), gdy opłaca się ją wykonać. W przypadku opcji kupna oznacza to, że
cena wykonania jest niższa niż bieżąca cena rynkowa dla podstawowego papieru wartościowego, a w przypadku
opcji sprzedaży oznacza to, że cena wykonania jest wyższa niż bieżąca cena rynkowa instrumentu
podstawowego.
2. Opcja „nie jest w cenie” (out of the money), gdy nie opłaca się jej wykonać. W przypadku opcji kupna
oznacza to ,że cena wykonania opcji jest wyższa od bieżącej ceny rynkowej instrumentu podstawowego, a w
przypadku opcji sprzedaży oznacza to, że cena wykonania jest niższa niż bieżąca cena rynkowa podstawowego
papieru wartościowego.
3. Opcja jest „po cenie” (at the money), gdy cena wykonania jest równa bieżącej cenie rynkowej instrumentu
podstawowego, którego ta opcja…
… komputerowych”22.
19
szerzej, zobacz: Drewiński M., 1997, Giełdy towarowe, PWE, Warszawa, s.13-24
Tomaszewski J., 1999, Giełdy towarowe i terminowe kontrakty towarowe na świecie, w: Rynek
terminowy, Nr 3 (5)/99, s.12
21
definicja za: Rymarczyk J., /red/, op cit, s.33
22
Bliźniak D., Gontarski L., 1997, Giełda towarowa. Materiały pomocnicze, KW Zakamycze, Kraków,
s.7
20
1.2.4.2 Przedmiot obrotu
Przedmiotem…
… przed otwarciem pozycji. Na rynkach terminowych
transakcje rozlicza się na koniec każdego dnia. Inwestor może wykorzystywać zasadę dźwigni inwestując „na
kredyt”. Giełdy określają wysokość takiego kredytu. Dla rynków amerykańskich przyjmuje się, że inwestor
powinien utrzymywać proporcję środków własnych do długu 1:1. Jednakże wartość zysku i strat jest odpisywana
jedynie od udziału własnego inwestora. W momencie…
… i municypalne,
⇒ obligacje hipoteczne i zabezpieczone,
⇒ obligacje z prawem poboru,
⇒ skrypty dłużne,
⇒ commercial papers i weksle skarbowe,
⇒ certyfikaty depozytowe,
⇒ dewizy,
⇒ instrumenty finansowe opiewające na indeksy giełdowe,
⇒ inne instrumenty pochodne23.
Ceny towarów są ogłaszane w biuletynach nazywanych cedułami giełdowymi. Ceduły są publikowane przez
podmioty organizujące rynek każdego dnia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)