Formy czynności prawnych: Umowa ustna - jej największą wadą jest to, że każda ze stron pamięta tylko to, co ją interesuje, co może prowadzić do późniejszych nieporozumień; Umowa pisemna - naruszenie takiej umowy w celach dowodowych powoduje, że taka czynność prawna jest ważna, ale nie można jej udowodnić (prawo nie pozwala przesłuchać stroni świadków takiego zdarzenia). Zakazy dowodowe nie dotyczą konsumenta zwierającego umowę z przedsiębiorcą (producentem) oraz nie obowiązują w sytuacji, kiedy obydwie strony zgadzają się na postępowanie prawne, ale takie sytuacje praktycznie się nie zdarzają; Forma pisemna pod rygorem nieważności - rodzaj formy szczególnej (naruszenie każdej formy szczególnej powoduje jej nieważność, a prawo traktuje ją jako nieistniejącą). Czasami niemożliwe jest odzyskanie swojej części, co jest spowodowane tym, że prawo chce zmusić obywateli do przemyślenia czynności prawnej i wymaga oświadczenia (np. poręczenia, aktu notarialnego, itp.); Forma pisemna z datą pewną - rodzaj formy szczególnej, w której data jest urzędowo lub notarialnie potwierdzona; Forma pisemna z podpisem notarialnie potwierdzonym - rodzaj formy szczególnej, zawierającej w sobie formę pisemną z datą pewną. Notariusz nie potwierdza ani nie weryfikuje treści; Akt notarialny - rodzaj formy szczególnej, w której notariusz ma obowiązek zweryfikować zgodność czynności prawnych z prawem. Sporządzanie aktu odbywa się w kilku etapach: Wylegitymowanie osób, które chcą brać udział w akcie notarialnym; Strony składają ustne oświadczenie woli; Notariusz odczytuje cały akt; Strony i notariusz składają podpisy; Strony otrzymują odpisy aktu poświadczone przez notariusza. §13 . Wykładnia oświadczenia woli opiera się bardziej na odczytywaniu jego zamiaru lub celu niż dosłownym brzmieniu, co wynika ze stosowania niewłaściwego słownictwa. Podobnie postępuje się przy interpretacji klauzul zawartych w umowie.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)