To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
7. Formalna koncepcja państwa prawnego (Rechtsstaat)
Geneza (etapy rozwoju koncepcji):
I etap (charakter bardziej materialny)
Termin „Rechtsstaat” po raz pierwszy pojawił się 1798 r. w pracy J.W. Placidusa i oznaczał państwo, którego pierwszym i właściwym celem było zabezpieczenie praw człowieka. W I poł. XIX w termin miał głównie znaczenie politologiczne i był wyrazem koncepcji oświeceniowych, podkreślających, że to nie Bóg stworzył państwo, nie jest ono własnością monarchy, zaś jego podstawą jest prawo pozytywne, przyjmowane przez legislatywę i odpowiadające prawnym wymogom. Państwo prawne pojmowano jako przeciwieństwo państwa despotycznego, absolutnego. Za główne standardy uznawano: gwarancję sfery wolności jednostki, zwłaszcza swobody dysponowania własnością, równość wobec prawa, prawo jako rodzaj umowy z adresatami (konstytucja jako gwarantująca przynajmniej współudział obywateli w stanowieniu prawa)
supremacja konstytucji
charakter ogólny, abstrakcyjny i powszechny norm ustawowych
Teoretycy, zwolennicy niemieckiego liberalizmu, * Carl von Rotteck, * Robert von Mohl (wolność obywatela nadrzędną zasadą, „całe państwo jest tylko do tgo przeznaczone, aby wolność chronić i uczynić możliwą”), * Friedrich Juliusz von Stahl (państwo powinno „dokładnie określić granice swego działania oraz sferę wolności swoich obywateli i nie powinno metodami państwowymi, a więc bezpośrednio, narzucać idei moralnych”
Od około 1948 r. następowała formalizacja pojęcia.
II etap (ok. 1850-1870/80) Silniejszy nacisk położono na zasadę legalizmu działania organów władzy państwowej i kontrolę sądową działań administracyjnych.
Teoretycy: Otto Bähr
- odrzucał konstrukcję umowy społecznej, państwo pojmował jako najwyższą formę stowarzyszenia ludzi, - brak możliwości istnienia jakiegokolwiek prawa nadrzędnego nad konstytucją i ustawami, - orzecznictwo i stanowienie prawa jako istotne zadania państwa,
- istnienie niezawisłego sądownictwa,
- wyraźne oddzielenie prawa publicznego od prywatnego,
- poddawanie sądownictwu także decyzji administracji państwowej (stworzenie sądownictwa prawa publicznego),
-prawo jako narzędzie ochrony jednostki przed ingerencją państwa.
Rudolf von Gneist - państwo prawne to państwo sprawne, dobrze służące interesom narodowym i społeczeństwu pojmowanemu jako całość,
- równomierne powiązanie społeczeństwa z państwem w działalności ustawodawczej, administracyjnej i sądowniczej,
-potrzeba stworzenia sądownictwa administracyjnego ukształtowanego ze społeczeństwa.
(…)
… dla władzy ustawodawczej , ustawy i rozporządzenia- dla administracji i sądów,
równość wobec ustawy,
ochrona prawna poprzez niezawiłe sądy działające według ustawowo określonego postępowania,
istnienie systemu odpowiedzialności funkcjonariuszy państwowych,
+ zasady proporcjonalności środków i celów, przewidywalności, obliczalności państwowej ingerencji.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)