To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Fluktuacje gospodarcze i kryzysy (cykl koniunkturalny)
Wszystkie gospodarki na świecie w długim okresie rozwijają się, jednak jest to rozwój następujący nierównomiernie. Periodyczne zmiany poziomu aktywności gospodarczej nazywamy cyklem koniunkturalnym.
Typowy cykl składa się z czterech faz:
+ kryzysu
+ depresji
+ ożywienia
+ rozkwitu
Występują różne cykle koniunkturalne, najczęściej wymienia się trzy:
+ Kitchina (3-4 lata)
+ Juglara (8-10 lat)
+ Kondratiewa (50-60 lat)
Po drugiej wojnie światowej nastąpiły istotne zmiany w przebiegu cyklu koniunkturalnego. Cykl uległ spłaszczeniu, zmniejszyła się więc amplituda wahań koniunkturalnych. Mniejsza jest rozpiętość między górnym a dolnym punktem zwrotnym (między A i B/C).
Nastąpiła dezintegracja jednolitego przed wojną cyklu światowego. Przed wojną kryzys wybuchał prawie jednocześnie w większości państw świata i prawie jednocześnie różne kraje z kryzysu wychodziły. Po wojnie poszczególne gospodarki bywały w różnych fazach cyklu jednocześnie. Tylko raz nastąpiła ponowna synchronizacja cyklów, ale trwała ona krótko - stało się to w 1974 roku.
Pierwsze przejawy kryzysu zaczynają się od trudności ze sprzedażą wyrobów. Magazyny są pełne, popyt niedostateczny. To rodzi pesymizm przedsiębiorców dotyczący przyszłej sytuacji gospodarczej. Skutki tego pesymizmu przenoszą się na decyzje inwestycyjne. Przedsiębiorcy rezygnują z planów zwiększania mocy produkcyjnej, a często wstrzymują już zaczęte inwestycje. Skutkiem tego jest gwałtowne załamanie popytu na dobra inwestycyjne. W sektorach inwestycyjnych zmniejsza się szybko produkcja, zatrudnienie i dochody. Ten spadek dochodów powoduje, że zmniejsza się także popyt na artykuły konsumpcyjne. Mniej produkuje się tych artykułów, spada zatrudnienie i spadają dochody. Kryzys obejmuje całą gospodarkę.
Aby zachęcić potencjalnych odbiorców do zakupów, producenci obniżają ceny swoich wyrobów, zmniejszając stopę zysku. Po pewnym czasie (B) gospodarka stabilizuje się na niskim poziomie, trwając tak do punktu C.
Około punktu C przedsiębiorcy stają się bardziej optymistyczni. Dochodzą do wniosku, że trzeba inwestować. Ponieważ przez długi czas wstrzymywali się od inwestycji, to część aparatu produkcyjnego uległa fizycznemu lub ekonomicznemu zużyciu.
(…)
… konsumpcyjnych. Rozpoczyna się więc i tym sektorze wzrost produkcji, zatrudnienia i dochodów. Ożywienie obejmuje całą gospodarkę.
Podsumowując, kryzys zaczyna się od gwałtownego spadku popytu inwestycyjnego, a ożywienie zaczyna się od gwałtownego wzrostu popytu inwestycyjnego.
-----------------------------------------------
28.04.08
UE przestała traktować Polskę jako kraj zagrożony za dużym deficytem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)