Fizyka - wzory Fresnela

Wzory Fresnela .  Dla   fali   „p”   EpODBtg( α-β)/tg(α+β) ; EpZAL=Epo*2sinαcosβ/sin(α+β)cos(α-β) ; Dla prostopadłego  padania ( α=β=0) EpODB(0)=(n21-1)/(n21+1)*Epo(0) ; EpZAL(0)=2/(n21+1)*Epo(0) l; Dla fali „s” EsODP=- ES0sin( α-β)/sin(α+β)   ;   ESZAL=ESo2sinβcosα/sin(α+β)   ;   Dla   prostopadłego   padania   (α=β=0)  EsODB=(n21-1)/(n21+1)*ESo(0)     ;   ESZAL(0)=2/(n21+1)*ESo(0)   ;   Z   analizy   wynika,   że   na   granicy  rozgraniczającej oba ośrodki faza fali padającej jest zawsze zgodna z fazą fali odbitej. Jeżeli światło  pada pod kątem zwanym kątem Brisnela to Ep od równa się 0. Oznacza to, że w świetle odbitym nie  obserwuje się wektora  E  w płaszczyźnie padania A drgania zachodzą wyłącznie prostopadłe do  płaszczyzny   padania.   EsODB=-ESosin( α-β)/sin(α+β).   W   przypadku   gdy   n21  jest   mniejsze   od   1  otrzymane wyniki są słuszne kiedy kąt padania jest mniejszy od kąta granicznego. Wykonując  odpowiednie obliczenia można wykazać że w przypadku padania światła liniowo spolaryzowanego  pod kątem  α=αs fala odbita jest również spolaryzowana liniowo. Natomiast gdy ααs, to światło po  odbiciu   staje   się   spolaryzowane   eliptycznie.   Zjawisko   odbicia   od   strony   energetycznej  charakteryzuje współczynnik odbicia R=JODB/J   ; Jo=Jpo+Jso  ; JODB=JpODB+JsODB  – suma natężeń fali  „p” i „s” ; R=(JpODB+JsODB)/(Jpo+Jpo) ale J=pierw[( εrεo)/(µrµo)]Eo2/2 Dla  α=0 (prostopadłe padanie),  korzystając z wzorów Fresnela otrzymujemy R=[(n21-1)/(n21+1)]2 . Oprócz odbicia zwierciadlanego  wyróżnia się odbicie od powierzchni chropowatej. Światło padające na tą powierzchnię podlega  odbiciu  we wszystkich  kierunkach.  Takie  odbicie  nazywa  się  dyfuzyjnym.  Powierzchnie,  które  rozpraszają   równomiernie   we   wszystkich   kierunkach   nazywamy   matowymi.   Odbicie   od  powierzchni zależy od wysokości H i od tego kąta padania ... zobacz całą notatkę