Referat składa się z 2 stron, zapisanych w formacie docx. Temat referatu brzmi: Sofiści - Protagoras. Zagadnienia jakie zostały opisane w referacie są następujące: charakterystyka ruchu sofistycznego, krytyka sofistów przez Platona i Arystotelesa, zainteresowanie filozofii sofistów, krótka biografia Protagorasa, zasada homo-mensura, zasada dwóch sprzecznych ze sobą sądów i jej zastosowanie, nauczanie cnoty i znaczenie tego terminu, ograniczenie znaczenia zasady homo-mensura
REFERAT - FILOZOFIA
SOFIŚCI - PROTAGORAS
Zanim przybliżę Wam postać Protagorasa- głównego przedstawiciela sofistyki, chciałam pokrótce scharakteryzować ruch sofistyczny.
Niestety nie zachowały się do naszych czasów żadne pisma sofistów, dlatego znamy ich z relacji Platona. Jego dzieła nie są jednak źródłem do końca obiektywnym, ponieważ Platon wystąpił przeciw sofistom i zwalczał ich. On to może najwięcej przyczynił się do poniżenia sofistów w oczach potomności. Za sprawą przeciwników sofistów, termin „sofista” oznaczający pierwotnie po prostu «mędrca», «znawcę wiedzy», «posiadacza wiedzy», nabrał w mowie potocznej negatywnego znaczenia. Sofistyka stała się synonimem erystyki, tj. rozumowania, które dla fałszywego twierdzenia stwarza pozory prawdy. Dopiero w XIX w. podjęto rehabilitację sofistów.
Platon, Ksenofont, a następnie Arystoteles krytykowali sofistów głównie za to, że sofistyka była ich zdaniem mądrością pozorną, a nie rzeczywistą, a na dodatek, że uprawiano ją dla zysku, a nie dla bezinteresownej miłości do prawdy. Do tego doszły oskarżenia, które miały znaczenie w oczach opinii publicznej, m.in. zarzut, że ucząc burzą wiarę i tradycję. Akcentowano również mocno praktyczny, a nie czysto teoretyczny cel sofistyki i uważano to za spekulatywną i moralną degradację. Ponadto zarzucano sofistom, że byli włóczęgami, że przechodzili z miasta do miasta, a więc, że łamali wierność wobec swego miasta. Oni jednak bardziej niż obywatelami konkretnego miasta czuli się obywatelami Hellady- byli więc wyrazicielami ideału panhelleńskiego.
Ale kim tak naprawdę byli sofiści? Czym się zajmowali? Jakie były powody powstania sofistyki?
Sofiści nie stanowili szkoły filozoficznej. Z zawodu byli nauczycielami i wychowawcami, przygotowującymi do życia publicznego. Uczyli mówić i działać- a i sami występowali jako mówcy i działacze. Sofista był „na wpół dziennikarzem, na wpół profesorem”. Ich działalności nie ograniczała żadna specjalizacja. Zawód ich wymagał, aby byli ludźmi współczesnymi, aby uczyli zgodnie z duchem czasu, dlatego mieli tak duże powodzenie zwłaszcza u młodych.
Wnieśli oni zupełnie coś nowego i w jakiś sposób dokonali rewolucji w stosunku do filozofów physis. Przedmiotem zainteresowania filozofii uczynili człowieka, jako byt jednostkowy jak również jako członka społeczności, i wszystko, co jest w nim typowo ludzkie. Dlatego też dziedzinami dominującymi w spekulacjach sofistów stały się etyka, polityka, retoryka, sztuka, język, religia, wychowanie, czyli to wszystko, co my dzisiaj nazywamy kulturą humanistyczną. Wraz z sofistami zaczyna się to, co sugestywnie nazwano okresem humanistycznym filozofii starożytnej.
Przedmiot rozważań narzucał niejako by swoim refleksjom wyznaczyli oni cele praktyczne. Sofiści swoją wiedzę uczynili prawdziwym
(…)
… ducha i duchowe wyzwolenie się z wszelkiej tradycji sprawiło, że przylgnął do nich epitet «greckich oświeceniowców». Sofiści bowiem osiągnęli to swoje wyzwolenie w oparciu o rozum.
Okres działalności sofistów trwał dość długo, przez prawie całe stulecie. Wśród nich było kilku wybitnych myślicieli jak Protagoras, Gorgiasz, Hippiasz, Prodyk; mniej sławnych było wielu, a bywali między nimi i tacy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)