Film europejski, Kino brytyjskie

Realizm społeczny w kinie brytyjskim:


podkreślanie znaczenia klasy, podział warstw społecznych (czasy wiktoriańskie, zasady,
purytanizm);
klasa robotnicza nie miała swojego głosu;
- lata 30. ruch dokumentalistów (John Grierson):
*film realistyczny musi starać się w wierny sposób pokazać rzeczywistość;
*głębia planu, ostrość, marginalna rola montażu - obserwowanie strumienia życia;
-tłumaczenie działania bohaterów przez świeckie, materialne, przyziemne czynniki, ludzie uwikłani w
dramat społeczny;
-lewicowe podejście (niesprawiedliwość społeczna);
-akcja umiejscowiona we współczesności (Kitchen Sink Cinema);
-filmy niezależne, skromne – sprowadzone do minimum, buntowniczo nastawione do
rzeczywistości/systemu;
-Lata 50.
- manifest: L. Anderson, T. Richardson, K. Reisz:
Kino brytyjskie musi pokazywać ‘poezję życia codziennego’.
-pokazy Free Cinema;
-nowy typ aktora, nie jest piękny (twarze mocno plebejskie);
-wprowadzenie potocznego języka;
-współcześnie: Mike Leigh, Ken Loach, Shane Meadows.
... zobacz całą notatkę