Fikcja prawna demokracji przedstawicielskiej - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 1176
Wyświetleń: 1827
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Fikcja prawna demokracji przedstawicielskiej - omówienie - strona 1 Fikcja prawna demokracji przedstawicielskiej - omówienie - strona 2

Fragment notatki:

5. Fikcja prawna demokracji przedstawicielskiej. Demokracja konstytucyjna
Istota koncepcji demokracji konstytucyjnej w ujęciu jej twórców i zwolenników.
Fikcja prawna reprezentowania (w ustrojach parlamentarnych)-
polega na formowaniu woli ogółu w organie przedstawicielskim, a następnie na przypisaniu tej woli samemu suwerenowi. Reprezentant jest „urzędnikiem”, który czerpie kompetencje z przepisów konstytucji. Wybory deputowanych do takiego parlamentu są zaś jedynym z przejawów wpływania elektoratu na formowanie woli narodu. W wielu ustrojach większości parlamentarne tworzą blok z rządem. Wolą, którą wyraża parlament uchwalając ustawy, jest wolą rządu wspieranego przez większość. Wola ogółu jest tu ostatecznie przypisywana narodowi, choć zarachowanie to nie jest tak bezpośrednie i całkowite, jak w systemie, w którym parlament był „ monarchą absolutnym”. Przeistoczenie się woli ogółu w wolę narodu - relacja prawna miedzy narodem a jego przedstawicielami, wyrażona zwykle przez mandat wolny, nie stwarza jakiegokolwiek kryterium odniesienia czy wręcz porównania woli formułowanej przez reprezentację z wolą narodu. Jednak !!!!
Znaczenie konstytucji jako kryterium wyjawienia woli przez reprezentację wynika z :
Wyraża ona wolę narodu, względnie jest stałym i nie kwestionowanym wyrazem tejże woli i to nie tylko z punktu wiedzenia kontrolowania konstytucyjności prawa.
Jej normy mają najwyższą moc prawną,
Wszystkie organy państwa powinny szanować reguły prawa zawarte w ustawie zasadniczej.
Rola sądownictwa konstytucyjnego dla przedstawicielskiego wyrażania woli:
Reżimu klasycznej reprezentacji- z nie podlegającą kontestacji wolą ogółu przypisywaną nieodwoływalnie suwerenowi.
Reżimu przedstawicielskiego, z kontrolą owej woli przepisywanej przez reprezentantów suwerenowi. Kontrola ta jest dokonywana z punktu widzenia respektowania woli narodu określonej w konstytucji, a więc poszanowania zwierzchnictwa woli narodu. Ten reżim wyjawiania woli, odwołując się do sądownictwa konstytucyjnego, określany jest właśnie mianem DEMOKRACJI KONSTYTUCYJNEJ.
SĄDOWA KONTROLA KONSTYTUCYJNOŚCI - polega na ocenie zgodności z ustawą zasadniczą norm prawnych oraz ewentualnie innych działań podejmowanych przez organy państwowe. Jest, więc formą interpretowania norma prawnych, zawartych w aktach uchwalonych między innymi przez organ przedstawicielski, z punktu widzenia norm konstytucyjnych. Ma ona adoptować tekst konstytucji do rzeczywistości i obyczajów epoki.
ORZECZENIA SĄDOWE - mają charakter wiążący i ostateczny, sąd taki działa bowiem w charakterze ciała rozstrzygającego.
Orzeczenia wiążą adresatów zobowiązując ich do podporządkowania się stanowisku sądu w kwestiach wykładni konstytucji.


(…)

… się przekształcenie konfliktów politycznych w konflikt prawny. Sądownictwo konstytucyjne spełnia rolę „jurydyzacji aktywności politycznej”. o ile w teorii demokracji związanej z klasyczną reprezentacją za najsilniejszą gwarancję przestrzegania prawa była uważana zasada podziału władzy, o tyle w demokracji konstytucyjnej jest nią reżim sądowej interpretacji woli przedstawicielstwa.
KONSTRUKCJA PRZENOSZENIA WOLI…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz