Fazy wchodzenia w uzależnienie narkotyczne i opis

Nasza ocena:

5
Pobrań: 126
Wyświetleń: 924
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Fazy wchodzenia w uzależnienie narkotyczne i opis - strona 1 Fazy wchodzenia w uzależnienie narkotyczne i opis - strona 2

Fragment notatki:

Fazy wchodzenia w uzależnienie narkotyczne i opis poszczególnych faz. Wg Dimoffa i Carpera: - poznanie stanu odurzenia, - stan odurzenia przyjemnością, - stan odurzenia celem nadrzędnym, - stan odurzenia normą. Wg Pospiszyl: - faza eksperymentowania - zaczyna się od pierwszego kontaktu z narkotykiem, którym jest najczęściej substancja używana w środowisku eksperymentatora, np. alkohol, papierosy, leki. Momentem krytycznym staje się sytuacja, w której osoba zaczyna szukać kontaktu z używką. Towarzyszy temu skłonność do izolowania się, wzrost dystansu psychicznego między odurzającym się a bliskimi, brak wiedzy o tym, gdzie przebywa osoba odurzająca się, nieznajomość miejsc, które odwiedza, niechęć do tzw. szczerych rozmów, zaprzeczanie wszelkim sugestiom, nadmierne chronienie własnej prywatności. Symptomami niepokojącymi mogą być: nadmierna ospałość lub przeciwnie wesołkowatość, nadpobudliwość psychoruchowa, zmiana codziennych rytuałów, zaczerwienione oczy, pociąganie nosem, rozszerzone źrenice, specyficzny zapach ubrań, włosów, skóry, nadmierne perfumowanie się lub pogryzanie warzyw o silnym zapachu. Inicjacja narkotykowa zaczyna się od kanabinoli i leków. - faza fascynacji - w pierwszych doświadczeniach z narkotykiem ich odczucia niewiele się zmieniają lub są dość nieprzyjemne. Po pewnym jednak czasie jednostka uczy się odpowiednio dawkować narkotyk, celebrować go, zaczyna też eksperymentować z różnymi środkami. W końcu trafia na swój narkotyk. Dodatkowo zachowania utrwala najczęściej nawiązanie kontaktu z innymi biorącymi i brak reakcji najbliższego otoczenia na pierwsze eksperymenty. Z czasem jednostka zaczyna się oswajać i zwiększać przyjmowaną dawkę lub łączyć ją z innymi specyfikami, np. z alkoholem lub lekami. Momentem krytycznym jest konieczność przyjęcia środka po to, aby zachować wyrównany nastrój. Symptomami wyrazistymi wchodzenia w tę fazę jest ogólne zaniedbanie i zmiana rytmu życia, np. nieusprawiedliwione nieobecności w szkole, obniżenie stopni, utrata dotychczasowych zainteresowań, zachowania impulsywne i niechęć do rozmawiania o nich, huśtawka nastroju (od czułostkowości do agresywnego odrzucenia), utrata kontaktu z osobami bliskimi, narzucanie dystansu, kłamstwa, przerzucanie odpowiedzialności na innych, wyłudzanie pieniędzy, podjęcie pracy, żeby je zdobyć, a mimo to nieustanny dotkliwy ich brak, posługiwanie się żargonem, dziwaczny strój i zachowania, manifestowanie własnej dorosłości i niezależności. - faza przymusu brania - uzależnienie fizyczny i psychiczne. Narkotyk staje się tak potrzebny jak jedzenie czy picie. Środek odurzający przyjmowany jest regularnie, jednocześnie rozwijająca się tolerancja na specyfik powoduje, że nie wystarczy już ta sama dawka, konieczne jest jej zwiększanie. Jednostka wpada w ciągi odurzenia. Bezmyślnie łączy różne środki po to, aby wzmocnić ich działanie często ryzykowne dla życia. Widoczne staje się zaniedbanie, pogorszenie stanu zdrowia, wyglądu i rezygnacja z ukrywania uzależnienia. Są pierwsze przedawkowania i decyzje o podjęciu leczenia. Mają miejsce zachowania nielegalne, np. kradzieże, wynoszenie z domu cennych przedmiotów lub pieniędzy, handel narkotykami, żeby na nie zarobić, bójki lub inne patologie, porzucenie szkoły, pracy, prostytucja, przebywanie poza domem dłuższy czas bez uprzedzenia.

(…)

…, rozregulowany i osłabiony, coraz częściej dochodzi więc do przedawkowania. Pojawiają się nawroty różnych doznań, przewidzenia, stany paranoidalne i psychozy, amnezja i niekontrolowane wybuchy złości. Przyjmowanie narkotyku już nie sprawia przyjemności, chodzi tylko o to, żeby poczuć się lepiej, żeby zapanować nad fizjologią, zredukować ból fizyczny, żeby dało się przeżyć dzień. Coraz dłuższy jest też czas…
… i obserwacje innych a nie wierzyć w wymówki dziecka,
- obwinianie- obwiniać można za wszystko, zawsze znajdzie się jakiś powód, byle nie czuć odpowiedzialności,
- poszukiwanie innych przyczyn: o wiele łatwiej akceptujemy inne choroby niż samą narkomanię,
- bagatelizowanie, “nic takiego się nie stało”, gdy dziecko pali marihuanę rodzic myśli: przecież to miękki narkotyk.
Formy zaprzeczeń narkomanów wh Marzeny…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz