Etyka jako nauka

ETYKA JAKO NAUKA W ramach etyki wyróżniamy 3 gałęzie:
Etiologia moralności
Etyka normatywna (normatywno-wyjaśniająca)
Metaetyka (logika krytyczna, logika etyki, filozofia moralna)
Pytania typowe dla etyki:
Jak jest?
Jak być powinno?
Dlaczego jest tak, a nie inaczej?
Pytania te potwierdzają definicję ETYKI ZAWODOWEJ Zygmunta Ziembińskiego:
Przez etykę zawodową jakiejś grupy zawodowej rozumie się najczęściej doktrynę moralną systematyzującą oceny i normy moralne związane z wykonywaniem określonego zawodu, względnie formułującą normy moralne postulowane do przyjęcia przez przedstawicieli danego zawodu.
Etyka zawodowa nie jest wartością autonomiczną (co do treści i sposobu kształtowania). Treść i sposób są pochodną całokształtu warunków społecznych i politycznych i pozostają w związku z panującą w społeczeństwie moralnością (np. krytyka przekupności sędziów przez A.F. Modrzewskiego, co było powszechnie przyjętą regułą obyczajową).
Etyka zawodowa jest konkretyzacją ogólnospołecznych zasad etycznych. Centralnym elementem każdej etyki zawodowej są dyrektywy ogólnoludzkie, powszechnie akceptowane. Na gruncie poszczególnych etyk zawodowych dokonuje się wtórna hierarchizacja wzorów zachowań.
W ramach danej etyki modyfikuje się sens ogólnie uznanych dyrektyw. Czasami promuje się wzorce obce poszczególnym etykom, a nawet ogólnospołecznej moralności. Obcość ta polega nie tyle na sprzeczności co do zasady, a raczej na indyferencji (obojętności), np. sprzeczność: solidarność jest ogólnie przyjęta i obowiązującą dyrektywą postępowania, jednak nie ma zastosowania w przypadku korupcji w zawodzie sędziowskim - inni sędziowie nie powinni popierać sędziego biorącego łapówki.
... zobacz całą notatkę