To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rozwój integracji europejskiej od połowy lat 50 XX wieku -etapy rozwoju integracji gosp
Ze względu na stopień zaawansowania integracji możemy wymienić następujące etapy:
Pierwszy etap rozwoju integracji (1950-56)
Drugi etap utworzenia EWG -budowa wspólnego rynku i rozszerzeniu procesów integracyjnych (1957-84)
Trzeci etap integracji procesów integracyjnych -realizacja projektu Jednolitego Rynku Energetycznego 1992 oraz projektu Unii Gospodarczej i Walutowej (1985-92)
Czwarty etap -traktat z Maastricht - i wcieleniu go w życie, wprowadzenie UGiW (1992-2002)
Najtrudniejsze wydarzenia Unii Europejskiej i próby przyspieszenia integracji politycznej (2002 -..)
Etap I -Utworzenie Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali -integracji sektorów, liberalizacji handlu produktów przemysłu węglowego i przemysłu hutnictwa żelaza
-Jeo Monet dążył do tego aby EWWiS funkcjonowała jako instytucja ponadnarodowa.
-inwestycje EWWiS podstawą systemu instytucjonalnego Wspólnot Europejskich i UE
Główne instytucje EWWiS:
Wysoka władza -posiada władzę ponadnarodową , ale w czasie negocjacji nad traktatem mniejsze kraje obawiały się, że ta władza zostanie objęta przez kraje większe.
Rada ministrów -jest kompromisem w sprawie wysokiej władzy i organ międzyrządowy i EWWiS miała zatwierdzać decyzję wysokiej władzy. Władz wysokiej została ograniczona zasiadali tu ministrowie krajów członkowskich.
Wspólne zgromadzenie -składa się z przedstawicieli parlamentów narodowych (78 osób). To zgromadzenie nie otrzymało konkretowych uprawnień decyzyjnych ale było organem opiniodawczym i miało prawo inicjatywy czyli członkowie mogli przedstawiać swoje opinie organom bardzo aktywnym dążący do podniesienie efektywności działania EWWiS
Trybunał sprawiedliwości - niezależni sędziowie mieli wydawać orzeczenie w sprawach oznaczonych wykroczenia wobec postanowień traktatu o EWWiS. Te sprawy mogły dotyczyć samej wspólnoty EWWiS i krajów członkowskich spraw pomiędzy krajami członkowskimi i spraw wspólnych pomiędzy instytut EWWiS
Z dniem 30.08. 1954 r., Dy zgromadzenie Narodowe Francji odrzuciło traktat o EWO skończyła się nadzieja na utworzenie Unii Federalnej w Europie zachodniej, ale zostały podjęte bardziej intensywne działania na rzecz przygotowania planu integracji gosp przez tę samą grupę krajów, która utworzyła EWWiS. Przełomowe znaczenie w początkowej fazie prac przygotowawczych do integracji gosp miała konferencja w Messynie w 1955 r.
W I połowie lat 50 najbardziej aktywnym politykiem który stawał na czele grup roboczych, czyli ideolog, praktyk był -Paul Henri Spaak.
W Maastricht stanął on na czele międzynarodowego komitetu któremu powierzono przygotowanie planu integracji rynków członkowskich EWWiS i utworzenie wspólnot europejskich.
(…)
… była propozycją zamkniętą dla 6 krajów?
-Nie, inne kraje europejskie były mile widzialne w tym gronie, ale żaden inny kraj nie zdecydował się do zmiany koncepcji, by nie doszło do wprowadzenia wspólnego rynku, gdyż Wielka Brytania preferowała strefę wolnego handlu, integracją polegającą wyłącznie na liberalizacją wymiany.
…
…, zwłaszcza z Południowej Europy.
Czy trudno było wprowadzić swobodę przepływu kapitału?
-Trudno było ponieważ do 1958 r. kraje Europy Zach nie miały zewnętrznej wymienialności walut, czyli dla nie rezydentów swoich krajów i prowadziły politykę ograniczeń de wizowanych ze względu na słabość swoich walut. W takiej sytuacji niezbędnym narzędziem polityki gosp jest kontrola przepływów kapitałów ponieważ nagły odpływ kapitału z kraju powodując wahania kursu walutowego na rynku walutowym.
Czy łatwo było wówczas prowadzić na wspólnym rynku zasadę wspólnej konkurencji?
Nie bardzo łatwo, ze względu na to, że w gosp krajów członkowskich duże znaczenie miał interwencjonizm państwowy i subsydia dla przedsiębiorstw.
Subsydia zniekształcają zasadę równości szans na rynku a podstawą wolnego rynku jest równość szans…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)