To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
erozja morska
• Erozja morska Ruch wody morskiej spowodowany przez wiatr, czyli falowanie i słońca prowadzi do zniszczenia dna i brzegów. Działanie erozyjne falowania powoduje osuwanie się brzegu i powstanie klifu. Brzegi zbudowane z iłu piasku czy żwiru są łatwo rozmywane przez fale. Równocześnie powstaje duża ilość wyerodowanego materiału, którego część jest transportowana w głąb morza lecz znaczna cześć zostaje jako wał brzegowy, tworząc zabezpieczenie przed dalsza erozją. W skutek czego erozja morska w pewnej odległości od brzegu zatrzymuje się powodując powstanie erozyjnego tarasu morskiego.
• Akumulacja jeziorna odbywa się w basenach wodnych śródlądowych, które mogą być pochodzenia tektonicznego, reliktowe, polodowcowe, wulkaniczne. W obszarach o intensywnej działalności rzek zostają często stosunkowo szybko zasypane. Przy ujściach rzek tworzą się osady deltowe. Dalej od brzegów osiadają się utwory zawiesinowe, które wzbogacone w substancję organiczną tworzą ciemne muły jeziorne, zwane sapropelami. Jeśli materiał organiczny pochodzi z planktonu roślinnego (drobnych glonów) nazywany jest gytią. Znoszony przez rzeki węglan wapnia w roztworach wodnych wytrącany jest w jeziorach jako kreda jeziorna. Z nagromadzonych krzemionkowych skorupek okrzemek tworzy się ziemia okrzemkowa. Resztki węglanów i tlenki żelaza z domieszką związków tworzą rude darniową.
• Akumulacja bagienna rozwija się w obszarach bagnisk i w małych jeziorach które z biegiem czasu zostaną zasypane i porośnięte roślinnością W wyniku obumierania roślin powstają torfy. Torf zawiera dużo wilgoci. Wielkie nagromadzenie bujnej roślinności w minionych okresach geologicznych spowodowało powstanie pokładów węgla brunatnego i kamiennego. Sedymentacja morska wykazuje duże zróżnicowanie w zależności od obszaru tworzenia się osadów, przede wszystkim odległości od brzegów i głębokości morza. Osady terygeniczne (okruchowe) powstają na skutek opadania klastycznych cząstek mineralnych przyniesionych z lądu przez wiatr i rzeki. Osady biochemiczne (organogeniczne) powstają z gromadzenia się na dnie resztek życia organicznego bądź w wyniku procesów biolog. organizmów morskich. Osady chemiczne (nieorganiczne) powstają w drodze czysto chemicznych procesów m.in. wytrącania z roztworów i reakcji chemicznych zachodzących między różnymi związkami. W zależności od głębokości i odległości od brzegu wyróżnia się 4 strefy tworzenia się osadów morskich: strefa litoralna jest pasem wybrzeża zamykającym się między linią przypływu i odpływu do głębokości 40-60 m. Cechuje ja płytkość i ruchliwość wody oraz duże naświetlenie słoneczne. W strefie tej w zależności od aktywności erozyjnej falowania i prądów mogą się tworzyć różne formy akumulacyjne (wały nadbrzeżne morskie, piaski plażowe, rożki plażowe) Ruch piasku i żwiru wzdłuż brzegu może być bardzo intensywny i przybiera nieraz ogromne rozmiary tworząc mielizny przybrzeżne, mierzeje i bariery.
(…)
… do wzrostu ziarnistości skały. Cementacja jest efektem twardnienia koloidów kompakcji i rekrystalizacji. Spoiwem jest węglan wapnia (kalcyt), dolomit, krzemionka, gips, związki żelaza, fosforan wapnia i substancje ilaste. Wymienione typy spoiw występują często we wzajemnych ze sobą kombinacjach jako spoiwo mieszane (np. krzemionkowo wapienne)
Skały osadowe w zależności od sposobu powstania oraz czynników…
… na dnie. Do najważniejszych należą: sól potasowa i kamienna, gips, anhydryt. Proces osadzania tych skał nie jest jednolity. W pierwszej kolejności osądzają się trudno rozpuszczalne gipsy i anhydryt, a następnie te które łatwo rozpuszczają się w wodzie - sól potasowa i kamienna. …
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)