To tylko jedna z 7 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
• JeĞli nie przeprowadza siĊ analizy drugiego rzĊdu z uwzglĊdnieniem
imperfekcji, to w przypadku elementów pełnoĞciennych o przekroju
bisymetrycznym, odpornym na odkształcenia dystorsyjne, stosuje siĊ
poniĪsze warunki statecznoĞci, rozróĪniając:
- elementy niewraĪliwe na deformacje skrĊtne, tj. kształtowniki rurowe oraz
inne elementy odpowiednio stĊĪone,
- elementy wraĪliwe na deformacje skrĊtne, tj. elementy o przekroju
otwartym bez stĊĪeĔ przeciwskrĊtnych.
• Dodatkowo przekroje na koĔcach elementów powinny spełniaü warunki
noĞnoĞci przekroju.
• Uwaga 1. Formuły interakcyjne wyprowadzono na podstawie modelu, w
którym element jednoprzĊsłowy, przegubowo i widełkowo podparty na
koĔcach, z ciągłymi bocznymi stĊĪeniami lub bez stĊĪeĔ, jest poddany
działaniu siły Ğciskającej, momentów na koĔcach i/lub obciąĪeniu
poprzecznemu.
• Uwaga 2. Gdy wyĪej wymienione warunki stosowania nie są spełnione, to
stosuje siĊ ogólną metodĊ oceny statecznoĞci elementów ze wzglĊdu na
zwichrzenie i wyboczenie z płaszczyzny układu.
Elementy zginane i Ğciskane o stałym przekroju
• Sprawdzenie noĞnoĞci elementów układów ramowych moĪna
przeprowadzaü traktując je jak wydzielone z konstrukcji pojedyncze
elementy jednoprzĊsłowe. Związane z przechyłem efekty drugiego rzĊdu
(efekty P-ǻ) uwzglĊdnia siĊ albo poprzez momenty na koĔcach elementu,
albo za pomocą odpowiedniej długoĞci wyboczeniowej.
• Warunki noĞnoĞci elementów Ğciskanych i zginanych są nastĊpujące:
•
•
•
•
•
NRk – charakterystyczna noĞnoĞü przy Ğciskaniu
My,Rk - charakterystyczna noĞnoĞü przy zginaniu wzglĊdem osi y-y
Mz,Rk - charakterystyczna noĞnoĞü przy zginaniu wzglĊdem osi z-z
W przypadku elementów, które nie są naraĪone na deformacje skrĊtne,
moĪna przyjmowaü
=1,0.
Współczynniki interakcji kyy, kyz, kzy, kzz moĪna obliczaü róĪnymi metodami.
Współczynniki interakcji kyy, kyz, kzy i kzz wprowadzono stosując dwa
alternatywne sposoby podejĞcia. WartoĞci współczynników moĪna obliczaü
według załącznika A (Metoda 1) lub załącznika B (Metoda 2).
W obliczeniach sprawdzających moĪna dla uproszczenia ograniczyü siĊ do
stanu sprĊĪystego.
W kolejnych tablicach przedstawiono metody obliczania współczynników
interakcji.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)