Ekstrakcyjno – spektrofotometryczna metoda oznaczania chlorofilu w roślinach Wstęp Chlorofile występują w chloroplastach roślin pełniąc (wraz z karotenami) rolę syntezatorów wytwarzających materię organiczną na drodze fotosyntezy. Chlorofil jest zielonym barwnikiem występującym w organizmach zdolnych do przeprowadzenia procesu fotosyntezy, m.in. w roślinach wyższych, glonach, cyjanobakteriach. Znaczna zawartość chlorofili w organizmach fotosyntezujących jest odpowiedzialna za ich zielona barwę. Cząsteczka chlorofilu zbudowana jest z pochodnej porfiryny – feoporofiryny (pięciopierścieniowej porfiryny z różnymi podstawnikami). Zawiera on cztery połączone ze sobą pierścienie pirolowe, które łączy centralnie ułożony atom Mg. W układzie porfirynowym występują naprzemienne wiązania pojedyncze i podwójne, które tworzą układ rezonansowy. Dzięki zdolności feoporofiryny do łączenia się poprzez wiązanie estrowe z alkoholem o 20 atomach węgla – fitolem (C20H39OH), chlorofile dobrze rozpuszczają się w lipidach, rozpuszczalnikach lipidowych, acetonie, alkoholach i są prawie nierozpuszczalne w wodzie. Istnieje kilka rodzajów chlorofilu, przy czym najbardziej rozpowszechnione w przyrodzie to chlorofil a i chlorofil b, występujące u wszystkich organizmów fotosyntezujących. Inne, jak chlorofile c i d występują jedynie u części glonów. Czym więcej chlorofilu w roślinie tym wydajniejszy jest proces fotosyntezy i jakość rośliny. Charakterystyka chlorofili a i b: chlorofil a (C55H72O5N4Mg) – ciemnoniebieska substancja krystaliczna, topi się w 150-153oC, nie rozpuszcza się wodzie, rozpuszcza się w alkoholu, roztwór ma barwę niebieskozieloną; chlorofil b (C55H70O6N4Mg) – jest ciemnozielony, topi się w temperaturze 183oC, nie rozpuszcza się w wodzie, rozpuszcza się w alkoholu, roztwór ma barwę żółtozieloną. Podobną strukturę chemiczną i istotną rolę dla organizmów żywych ma dobrze rozpuszczalny w wodzie hem , tj. niebiałkowa grupa barwnika krwi hemoglobiny i mioglobiny, będąca pochodną pirolu (porfiryny), zbudowanego z czterech pierścieni pirolowych połączonych z atomem Fe. Na rysunku 1 przedstawiono struktury chemiczne hemu oraz chlorofilu a: Rys. 1. Struktury chemiczne hemu i chlorofilu
(…)
…
(Rys.2).
Rys.2. Widmo absorpcyjne chlorofili a i b
Chlorofile są dosyć nietrwałe. W żywych tkankach występują w formie związanej np. z białkami,
fosfolipidami, co powoduje stabilność zielonej barwy. Z kolei zniszczenie żywej tkanki roślinnej oraz struktury
chlorofili poprzez np. ogrzewanie, odwadnianie, kontakt z rozpuszczalnikami, enzymami, prowadzi do przemian
chlorofili i zmiany barwy. Rozpad…
… kolor chlorofilu spowodowany jest wysoką absorpcją w czerwonej
i niebieskiej części spektrum światła, a niską absorpcją w zielonej części spektrum, przy długość fali 500-600 nm
(Rys.2).
Rys.2. Widmo absorpcyjne chlorofili a i b
Chlorofile są dosyć nietrwałe. W żywych tkankach występują w formie związanej np. z białkami,
fosfolipidami, co powoduje stabilność zielonej barwy. Z kolei zniszczenie żywej…
…,
kosmetycznym i farmaceutycznym (chlorofil, służy do barwienia past do zębów, płynów do ust, niektórych mydeł
i kremów; ma właściwości dezynfekcyjne oraz przyspiesza regenerację naskórka i gojenie drobnych podrażnień
skóry, stąd wykorzystywany jest w kosmetykach do pielęgnacji cery przetłuszczającej się, szarej i zmęczonej;
poprawia ukrwienie skóry, wpływając na lepsze jej dotlenienie i odżywienie).
Wykonanie…
… lejek) do 25 ml cylindra miarowego (z korkiem). Kolejnymi porcjami metanolu (2x2 ml) myć moździerz
i tłuczek, przenosząc popłuczyny do cylindra. Dodać do cylindra tyle metanolu by suma roztworu w nim zawarta
wynosiła 10 ml (tj. 2-3 ml). Zamknąć cylinder korkiem i wytrząsnąć zawartość przez 10 sek., a następnie odstawić
w ciemne miejsce na około 15 min. do rozdziału faz. Ponownie określić ilość fazy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)