EKSPRESJONIZM - Niemcy. Der Strurm 1910-25 - sztuka wyrazu, kontynuacja XIX- wiecznych prądów romantycznych, reakcja na powszechny kryzys duchowy, kataklizm i potworność wojny CECHY: intuicjonizm, metafizyka, okultyzm, spirytualizm, , spirytualizm, pogłębiona uczuciowość, wewnętrzne napięcie FILM: hipnoza obłąkanie sonnabulizm deformacja świata LITERATURA nowela opowiadanie, agonia świata mieszczańskiego; wizjonerstwo, patos, powrót do pierwotnych źródeł kultury, zainteresowanie człowiekiem, odrzucenie uznanych kanonów piękna STYL błyskawiczne olśnienia, irracjonalność, gwałtowność, zmienność, kontrast, dynamizm, krzykliwość, aktywizm, antyestetyzm, deformacja
EKSPRESJONIZM POLSKI PISMO „Zdrój” 1917-1922 wyd. w Poznaniu red. Jan Hulewicz, przedstawiciele: Stur, Kubiki, Iwaszkiewicz, Wittlin, Wierzyński
„Hymny” - nakładem "Zdroju" ukazał się w 1920 roku debiutancki tom poezji Wittlina - HYMNY - zrodziły się z porażenia rzeczywistością pierwszej wojny światowej, wymowa antywojenna, tematyka śmierci i przemijania, język - naloty młodopolszczyzny, barok skojarzony z secesją; swoje poezje podzielił autor na 3 części: wybór z hymnów, wiersze przygodne i esencje Skład hymnów: Przedśpiew, Trwoga przed śmiercią, Grzebanie wroga, Pochwała miecza, Hymn o łyżce zupy itd. Wizerunek człowieka uwikłanego w dramat swoich czasów
Międzywojenna poezja Leopolda Staffa: okres młodopolski: „Sny o potędze” (1901) tom debiutancki - okres młodzieńczych poszukiwań, „Kowal” - optymizm, aktywizm, pochwała działania i pracy nad wewnętrznym rozwojem, duch nitzscheański, „Deszcz Jesienny” - motywy tajemniczości i bezsensu bytu, zniechęcenia do rzeczywistości, mizoginizmu i walki płci, z bardzo istotną rolą poezji nastroju, „Mistrz Twardowski”- wykładnia filozofii życia - franciszkanizm, chrystianizm, odwołanie do filozofów renesansu i antyku, tęsknoty poety-filozofa za „powtórnymi narodzinami z myśli”, „Gałąź kwitnąca” (1908), „Uśmiechy godzin” (1910) „W cieniu miecza” (1911) i inne - poezja nastrojowa, wiersze o charakterze opisowym, problematyka filozoficzna, liryka refleksyjna, dyskursywna - autor dokonuje poetyckiego samookreślania; okres skamandrycki: „Ścieżki polne” (1919) - autoepigonizm, próba reinterpretacji neoklasycyzmu, należy do największych osiągnięć twórczych poety, apoteoza codzienności, chłopska wizja rolnictwa jako sakralnego obrzędu np. „Śpiew żniwiarzy”, „Dożynki” wieś = życie, praca jako rytuał „Ucho igielne” (1927) - tom pełny mistyczno religijnych paradoksów jest raczej dziełem przejściowym i w zasadzie rozpoczyna następny etap twórczości „Wysokie drzewa” (1932) ujawnia się tu nowy styl Staffa - działanie poprzez zaskoczenie i niespodziankę - paradoks, niespodziewana puenta i zaskakująca metafora.
(…)
… ciernisty” cechy: odwrócenie się od współczesności, kult cygana młodopolskiego, aktywizm, mit człowieka pierwotnego, mit natury, ludowość, folklor, baśniowość, symbolizm, zainteresowania antropologiczne i etnograficzne; stylizacja językowa: rytmiczność, powtarzalność, tautologie, porównania przeczące; opozycja natura-kultura, humor ludowy, miłość duchowa i erotyka, intuicjonizm, metafizyka, motyw snu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)