Ekonomia podażowa opisuje stosowanie bodźców mikroekonomicznych w celu zmiany poziomu pełnego zatrudnienia, wielkości produkcji potencjalnej oraz naturalnej stopy bezrobocia. Jednym z podstawowych wątków podejmowanych przez zwolenników ekonomii podażowej są korzyści wynikające z obniżki krańcowej stopy podatku dochodowego. Krańcowa stopa podatku dochodowego jest to ta cześć każdego funta (np.), która państwo zabiera w postaci podatku dochodowego. Obniżka krańcowej stopy opodatkowa-nia i wywołany nią wzrost wynagrodzenia netto za ostatnią godzinę pracy skłaniają ludzi do rezygnacji z czasu wolego i podejmowania pracy. Jest to tzw. efekt substytucyjny, musi być mu jednak przeciwstawiony efekt dochodowy. Proporcjonalnie do spadku obciążeń podatkowych ludzie będą mogli pracować mniej dla osiągnięcia określonej, docelowej stopy życiowej. Badania empiryczne najczęściej jednak potwierdzają, że obniżka podatków prowadzi w najlepszym przypadku jedynie do niewielkiego wzrostu podaży pracy.
Efekt zniechęconego pracownika- gdy bezrobocie jest wysokie i dalej wzrasta, na pewne osoby, które chętnie podjęłyby pracę, wpływa to tak deprymująco, że rezygnują z jej poszukiwania.
Histereza pojawia się w gospodarce, jeżeli jej równowaga długookresowa zależy od tego, co działo się z nią w krótkim okresie
Prywatne skutki bezrobocia: Jeżeli ludzie są bezrobotni dobrowolnie, to znaczy, że uważają, że lepiej pozostać bezrobotnym niż przyjąć ofertę pracy za obowiązującą na rynku stawkę płac. Prywatny koszt bezrobocia jest w tej sytuacji mniejszy niż prywatne korzyści wynikające z bycia bezrobotnym. Należą do nich płatności transferowe od państwa, wolny czas. Część osób oczekuje także, że po przejściowym okresie pozostawania na zasiłku znajdzie lepszą pracę.
Ludzie bezrobotni przymusowo chcieliby pracować za obowiązującą płacę, jednak nie mogą znaleźć pracy ze względu na nadmierną podaż siły roboczej przy tej pracy, co ma wpływ na pogorszenie ich sytuacji materialnej.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)