ekonometria - zadania transportowe - Metoda potencjałów.

Nasza ocena:

5
Pobrań: 133
Wyświetleń: 2779
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
ekonometria - zadania transportowe - Metoda potencjałów.  - strona 1 ekonometria - zadania transportowe - Metoda potencjałów.  - strona 2 ekonometria - zadania transportowe - Metoda potencjałów.  - strona 3

Fragment notatki:

Zadanie transportowe Modele zadania transportowego. Zadanie transportowe i zadania programowania liniowego. Podstawowy plan zadania transportowego. Metoda potencjałów. Modele zadania transportowego. Transportowe zadanie (TZ) mające jako kryterium koszt przewozów formułujemy w następującej postaci. Mamy m punktów A 1 , A 2 , ... A m , w których produkuje się pewien produkt odpowiednio w ilościach a 1 , a 2 , ... a m jednostek. Ten produkt potrzeba dostarczyć do n punktów konsumpcji B 1 , B 2 , ... B n , zapotrzebowania których wynoszą odpowiednio b 1 , b 2 , ... b n jednostek. Koszt dostawy z każdego punktu produkcji A i , (i= 1, 2, ... , m) do każdego punktu konsumpcji B j (j=1, 2, ... , n) jest znany i wynosi c ij jednostek. Należy znaleźć plan przewozu, dla którego byłyby spełnione wszystkie zapotrzebowania, a sumowany koszt wszystkich przewozów byłby minimalny.
Można liczyć, że . W tym przypadku model zadania transportowego nazywa się zamkniętym .
Jeżeli , to wprowadzamy dodatkowy (fikcyjny) punkt konsumpcji z konsumpcją wynoszącą jednostek. Jeśli , wtedy wprowadzamy dodatkowy (fikcyjny) punkt produkcji z wartością produkcji wynoszącą jednostek. W tym przypadku spełnić zapotrzebowania konsumentów nie uda się. W dwóch ostatnich przypadkach model zadania transportowego nazywa się otwartym.
Oznaczymy przez x ij ilość produktu, przewiezionego z punktu A i , (i= 1, 2, ... , m) do punktu konsumpcji B j (j=1, 2, ... , n) . Jeśli f jest kosztem przewozu to
Przy tym z punktu A i , (i= 1, 2, ... , m) będzie wywiezione razem jednostek produktu, a do punktu B j (j=1, 2, ... , n) będzie dostarczone jednostek produktu. Więc,
; Takim czynem, zadanie transportowe jest zadaniem liniowego programowania w kanonicznej postaci: min (6.1)
; (6.2)
(6.3)
(6.4)
Relacje (6.1) - (6.4) są ekonomiczno - matematycznym modelem transportowego zadania.
Macierz nazywa się macierzą przewozów. Macierz nazywa się macierzą taryfową.
Dla większej poglądowości warunki ZT można zapisać w postaci tabeli (tabela. 6.1), którą nazywa się rozdzielającą. Rozdzielającą tabelę nazywa się czasami tabelkowym lub macierzowym modelem ZT.
Tabela 6.1
Dostawca
Konsument
Zapas ładunku a i B 1 B 2 ...
B n Koszty przewozu 1 ki. ładunku
А 1 c 11 c 12 ...
c 1n a 1 x 11 ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz