„EDUKACJA ZDROWOTNA W PRZEDSZKOLU” Bogacenie wiedzy dziecka o zdrowiu własnym i innych, tworzenie warunków do promowania zdrowego stylu życia, oraz nabywanie umiejętności dbania o zdrowie to podstawa edukacji zdrowotnej dziecka w przedszkolu. Poznanie możliwości własnego organizmu, czynników które mu szkodzą lub pomagają w rozwoju, to również lepsze poznanie otaczającej dziecko rzeczywistości: zasady, metody i techniki, dotyczące propagowania wśród dzieci zdrowia i promowania prozdrowotnych form aktywności, to przede wszystkim prezentacja zdrowego stylu życia przez nauczyciela, który stanowi swoisty wzorzec właściwych zachowań. W związku z tym nauczyciel sam musi podjąć decyzję dotyczącą swoistego stylu życia. Wyeksponowanie momentów wychowawczych, podczas których wskazuje siebie jako przykład, jest o wiele skuteczniejsze niż egzekwowanie nakazów i zakazów, będących w sprzeczności z tym co na co dzień prezentuje.
Należy pozostawić dzieciom dużą swobodę działania, nie ograniczać ich inwencji, zachęcać do wykorzystywania okazji edukacyjnych, które w sposób naturalny kształtować będą u nich właściwe umiejętności, przyzwyczajenia i nawyki prozdrowotne. Profilaktyka zdrowia powinna być postrzegana jako rozumienie znaczenia zdrowia w życiu człowieka oraz dbałość o własne zdrowie.
Dziecko powinno nauczyć się „odpowiednio oceniać” każdą sytuację. Wymaga to jednak czasu, wiedzy, oraz doświadczenia w wykorzystaniu wiadomości, które ono gromadzi. Początkowo nauczyciel koncentruje swoją uwagę na pomaganiu dziecku w poznawaniu siebie. Wiedza o sobie, swoich możliwościach, lękach i obawach pozwoli dziecku lepiej orientować się w otaczającym świecie.
Na uświadomienie zagrożeń należy dziecku zwracać uwagę cały czas, wykorzystując wszystkie zajęcia tematyczne, w których zagadnienia dotyczące bezpieczeństwa wplatają się w treści wykraczające poza edukację zdrowotną. Rozwijanie samokontroli u dzieci to podstawa kształtowania właściwego stosunku do bezpieczeństwa własnego i innych. Wzbogacanie doświadczeń ruchowych, a także znajomość własnego organizmu i jego potrzeb to droga dziecka ku samodzielności.
Higiena jest postrzegana jako nauka badająca wpływ czynników środowiska, zarówno dodatnich, jak i ujemnych na zdrowie człowieka. W praktyce dąży do podnoszenia poziomu wiedzy w społeczeństwie o sposobach skutecznego zapobiegania chorobom.
Pozostawiając dziecku możliwie dużo swobody w poznawaniu otaczającej rzeczywistości, trzeba jednak koniecznie pamiętać o wymaganiach związanych z codziennym trybem życia i przestrzeganiu zasad dotyczących przyzwyczajeń i nawyków higieniczno - kulturalnych. Rozbudzając u dzieci tendencję do wykorzystywania w zabawie posiadanej wiedzy o świecie, pomagamy „prostować” błędne informacje, modyfikować zgromadzone doświadczenia, oraz utrwalone przypadkowo wiadomości. Prowadzi to w efekcie do utrwalania konkretnych przyzwyczajeń i nawyków higieniczno - kulturalnych określonych jako ważne, konieczne, niezbędne. Dzieci powinny wiedzieć, że w ich otoczeniu istnieją pomieszczenia o wysokim stopniu „ryzyka” utraty zdrowia. Lekceważenie podstawowych zasad higieny, rozwój mikroorganizmów - bakterii, wirusów, grzybów - niewidocznych gołym okiem może być przyczyną wielu chorób. Dzieci powinny wiedzieć, że występują one stale wokół nich,
(…)
…. B.: „Aktualne kierunki działań i rozwoju promocji zdrowia”. Warszawa 1997.
Kopczyńska - Sikorska J.: „Dbajmy o zdrowie”. Wychowanie w Przedszkolu nr 11/12 1982.
Woynarowska B.: „Promocja zdrowia”. Warszawa 1994.
Żuchelkowska K., Wojciechowska K.: „Promocja zdrowia w edukacji dzieci przedszkolnych”. Bydgoszcz 2000.
Dziak A., Dziak M.: „Pierwsza pomoc”. Warszawa 1978.
Dziak A., Kamiński B.: „Wypadki w domu”. Warszawa 1973.
Łopatkowa M.: „Niebezpieczne ścieżki ciekawości dziecka”. Warszawa 1974.
Prus - Wiśniewska H.: „O bezpieczeństwo dziecka poza domem”. Wychowanie w Przedszkolu nr 4/5 1990.
Przerwa - Tetmajer A.: „Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach u dzieci”. Warszawa 1987.
Korczak C.: „Higiena i ochrona zdrowia”. Warszawa 1989.
Hansen A.: „O sztuce wypoczynku”. Warszawa 1983.
Bondarowicz M…
… środowiskowych, społecznych i politycznych wpływających na zdrowie.
Edukacja zdrowotna jest fundamentalnym prawem socjalnym dziecka zagwarantowanym zapisami "Konwencji o prawach dziecka". Jest to nie tylko przekazywanie wiedzy o tym, co jest korzystne lub szkodliwe dla zdrowia, lecz również rozwijanie umiejętności, a także nawyków, które pomogą skutecznie wykorzystywać tę wiedzę. Należy więc stworzyć dzieciom…
… lub fabułą, którą ilustrować będą przedszkolaki za pomocą ruchu, pozwoli na ciekawe interesujące zajęcia, oraz korygowanie wad postawy.
Należy pamiętać jednak o tym, że ćwiczenia korygujące wady postawy ciała, oraz zajęcia z gimnastyki kompensacyjno - korekcyjnej powinni prowadzić specjaliści.
Edukacja zdrowotna jest nieodłącznym i komplementarnym elementem promocji zdrowia, chociaż edukacja zdrowotna…
… musi nauczyć się przewidywać i radzić sobie w sytuacjach zagrożenia poprzez właściwą „ocenę” niebezpieczeństwa.
Higiena, porządek i czystość najbliższego otoczenia, w którym żyje i wychowuje się dziecko, mają ogromny wpływ na jego zdrowie.
Najważniejszą rolą kierowanej aktywności ruchowej dziecka w wieku przedszkolnym jest wykształcenie ogólnej sprawności ruchowej jako jednego z czynników pozytywnego zdrowia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)