To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Duńska polityka medialna
Dania prowadzi aktywną politykę medialną. Wyraża się to przede wszystkim w rozbudowanym bardzo prawie (ograniczającym wolność słowa i nakładającym na media odpowiedzialność za głoszone treści). Drugi obszar dużej aktywności państwa to subwencje. Większość istniejących w Danii mediów jest wspierana finansowo.
5.5 mln ludności (2010)
8 dzienników ogólnokrajowych; 407 czasopism; ok. 400 programów radiowych; 30 ogólnokrajowych stacji telewizyjnych, 10 regionalnych i 286 lokalnych programów telewizyjnych
Akty prawne
Konstytucja 5 czerwca 1953 r.
-wolność słowa (zagwarantowana jako druga po RFN)
-prawo do informacji
-zakaz powoływania instytucji cenzury
Straffelovens z 23 października 2007 r. (kodeks karny)
-zakaz zdrady tajemnicy wojskowej, państwowej i handlowej
-ochrona dóbr osobistych jednostki (m.in. zakaz nawoływania do nienawiści rasowej, narodowej czy wyznaniowej, zakaz zniesławienia, prawo do prywatności
Ustawa o jawności życia publicznego
-prawo do informacji (chodzi o dostęp każdego obywatela do danych tworzonych na jego temat przez instytucje państwowe)
Ustawa o odpowiedzialności mediów (6 czerwca 1991 r.; ostatnia nowela 2005 r.)
-prawo do informacji
-zakaz zniesławiania
-ochrona prywatności
-prawo do odpowiedzi
-od momentu wejścia w życie tej ustawy Rada Prasowa to już nie tylko sąd koleżeński ale normalny sąd który dysponuje karami takimi jak grzywna a nawet zakaz wykonywania zawodu
God presseskik przyjęty przez parlament 23 grudnia 1992 r., jako integralna część ustawy o odpowiedzialności mediów
-prawda, pluralizm, obiektywizm
-oddzielenie informacji od komentarza
-promowanie kultury narodowej
-zadania edukacyjne
-uczestnictwo w debacie społecznej
Ustawa o rozgłośniach radiowych i telewizyjnych z 1 kwietnia 2007 r., ostatnia nowela z 2009 r.:
-koncesje na nadawanie drogą naziemną cyfrowych programów rtv;
-definiuje pojęcie program publiczny;
-określa warunki emisji reklam (15% czasu antenowego w blokach między audycjami); -zakaz reklamy papierosów i produktów kampanii tytoniowych oraz produktów i usług medycznych (recepta lub skierowanie)
-zakaz lokowania produktu z wyjątkiem filmów i audycji zagranicznych emitowanych przez DR i TV2/DANMARK
-zakaz telewizyjnej reklamy partii politycznych, ruchów i organizacji religijnych czy związków pracowniczych i zawodowych
-skład i tryb powoływania Rady Radiofonii i Telewizji
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)