To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
DUALISTYCZNY CHARAKTER SYSTEMU ŹRÓDEŁ PRAWA Dualistyczny charakter systemu źródeł prawa polega na rozróżnieniu przepisów prawa powszechnie obowiązującego oraz przepisów o charakterze wewnętrznym. Przepisy prawa powszechnie obowiązującego mogą wiązać wszystkie podmioty w państwie. Przepisy te mają zamknięty system źródeł prawa w dwóch aspektach (wyrok TK): W aspekcie przedmiotowym - enumeratywnie wymienione w Konstytucji formy aktów prawa powszechnie obowiązującego art. 87 - Konstytucja (akt samoistny), ustawy (akt samoistny), ratyfikowane umowy międzynarodowe (akt samoistny), rozporządzenia, akty prawa miejscowego; akt samoistny - do jego wydania nie jest potrzebne żadne szczegółowe upoważnienie; wydawane są w ramach ogólnej kompetencji do stanowienia prawa.
art. 234 - rozporządzenia Prezydenta z mocą ustawy,
art. 91 ust. 3 - przepisy stanowione przez organizację międzynarodową, do której należy Polska, jeżeli umowa międzynarodowa przewiduje taką skuteczność prawną tych przepisów w prawie wewnętrznym.
w/w wyjątki → kwestia kontrowersyjna. rozszerzenie katalogu źródeł prawa może nastąpić tylko w konstytucji W aspekcie podmiotowym - enumeratywne wyliczenie wszystkich organów na szczeblu centralnym upoważnionych do stanowienia prawa, z założeniem, że kompetencji nie można domniemywać. poziom konstytucyjny - parlament w szczególnej procedurze art. 235 K. ; poziom ustaw zwykłych - parlament;
prezydent - w sytuacjach nadzwyczajnych - art. 234 K.; poziom rozporządzeń - prezydent, Rada Ministrów, premier, ministrowie oraz przewodniczący komitetów, KRRiTv.
zakaz rozszerzającej wykładni np. funkcjonalnej (wyrok TK dot. NBP) poziom prawa miejscowego - samorząd terytorialny i terenowe organy administracji rządowej → na podstawie i w granicach upoważnień ustawowych → niezupełne zamknięcie źródeł prawa, gdyż ustawodawca może określać jakim organom lokalnym ma przysługiwać ta kompetencja. Akty prawa wewnętrznego - ich istota to ograniczony zakres obowiązywania → tylko jednostki podległe. Akty prawa wewnętrznego mają otwarty charakter w aspekcie podmiotowym i przedmiotowym (wymienione są tylko uchwały RM i ministrów) → mogą być rozszerzane też w drodze ustawy.
Akty prawa wewnętrznego wg art. 93 K.: mogą być adresowane tylko do jednostek organizacyjnie podległych ; nie mogą działać na „zewnątrz” , tzn. nie może być podstawą decyzji wobec obywateli, osób prawnych oraz innych podmiotów. mogą być wydawane tylko na podstawie ustawy (lub konstytucji jak uchwały RM). muszą być zgodne z powszechnie obowiązującym prawem i podlegają sądowej kontroli
(…)
… aktów prawa powszechnie obowiązującego.
Podział na akty prawa powszechnie obowiązującego i akty prawa wewnętrznego jest podziałem dychotomicznym, tzn. nie istnieje trzecia kategoria aktów normatywnych. W szczególności nie można stwierdzić istnienia kompetencji do wydawania aktów władczych, jeżeli uprawnienie to jest niezbędne dla realizacji zadań publicznych nałożonych ustawą na określone podmioty.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)