To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Droga w krajobrazie - ochrona krajobrazu czy wzbogacenie w dodatkowe walory estetyczne . Wybrane fragmenty.
Koncepcja sieci turystycznych dróg krajobrazowych (parkway) powstała w Stanach Zjednoczonych w 1918 roku. Dwa lata wcześniej Kongres Stanów Zjednoczonych powołał do działalności National Park Service. W 1918 roku powstał zespół architektów, który miał zająć się lokalizacją systemu dróg harmonizujących z krajobrazem i łączących ze sobą parki narodowe. W następnych dekadach architekci i inżynierowie zaprojektowali i nadzorowali budowę szeregu dróg krajobrazowych, pieszych szlaków oraz zaproponowali lokalizację pól kempingowych, miejsc biwakowych oraz parkingów i punktów widokowych. Pierwsi inżynierowie krajobrazu, tacy jak Charles P. Punchard, Daniel R. Hull i Thomas C. Vint, wywarli wpływ na styl projektowania dróg opierający się na ochronie naturalnego krajobrazu i lokalnych materiałach budowlanych. Główne teorie związane z trasami krajobrazowymi powstały jeszcze przed 1930 rokiem. Intensywny okres rozwoju turystycznych tras krajobrazowych w Stanach Zjednoczonych przypadł na lata 1933-1942. Druga wojna światowa przerwała działania planistyczne związane z kształtowaniem systemu „parkway”. Pierwsze drogi krajobrazowe powstały w Westchester County W 1913 roku Kongres uchwalił budowę 4-milowego odcinka łączącego Potomac Park z Rock Creek Park zlokalizowanego w Westchester County. W 1928 roku Kongres uchwalił budowę Mount Vernon Memorial Highway, dwa lata później zapoczątkowano budowę George Washington Memorial Parkway, ciągnącą się od Mount Vernon do Wielkich Wodospadów w Wirginii. W 1930 roku rozpoczęto budowę Colonial Parkway oraz Blue Ridge Parkway i Natchez Trace Parkway.
W 1938 roku National Park Service sformułował definicję „parkway”. Trasy parkwa y wyodrębniono jako system dróg różniący się od autostrad sześcioma aspektami :1) niekonwencjonalnym, rekreacyjnym charakterem, 2) unikaniem budowli towarzyszących autostradom, 3) brakiem pasa przy drodze budowanego w celu oddzielenia przestrzeni parkowej od autostrady, 4) ochroną naturalnego krajobrazu, 5) zaprojektowaniem w ten sposób, aby ułatwić przejeżdżającym obserwację otaczającego ich krajobrazu, 6) eliminacją głównych skrzyżowań 7) sporą ilością zjazdów w celu uniknięcia koncentracji ruchu turystycz nego. Przy trasach krajobrazowych zlokalizowane są pola kempingowe, miejsca piknikowe, centra informacji turystycznej, bary i restauracje oraz pensjonaty utrzymane w duchu architektury regionalnej Szlaki turystyczne oraz setki parkingów ułatwiają i organizują eksplorację parków. Pola kempingowe znajdujące się w sąsiedztwie tras widokowych. Przy drogach parkway często zlokalizowane są parki o charakterze rekreacyjnym. Każda z tras widokowych posiada swoje studium krajobrazowe. Przykładem może być tutaj Garden State Parkway i projekt architekta krajobrazu Gary De Felice z 1988 roku. Pomysł powstał w czasie budowy drogi, kiedy postanowiono poddać rekultywacji nierówności terenu powstałe podczas prac przy budowie drogi. Powstałe wówczas niewielkie pagórki obsadzono różnymi gatunkami kwiatów. Na powierzchni 63 akrów, wzdłuż drogi założono kwitnące łąki, zasadzone w ten sposób, aby były widoczne z okien przejeżdżających samochodów.
(…)
… jako podstawowego waloru uwzględniały prace Andrew Jackson Downing'a oraz Frederick Law Olmsted'a. W 1925 roku F. L. Olmsted opisał cztery typy dróg, które odpowiadały idei tras krajobrazowych,. Były to: "przedłużenie parku" lub park linearny, który posiadał cechy dwóch parków, które miał łączyć, droga o charakterze "ozdobnym", podkreślająca walory krajobrazowe oraz kombinacja różnych wyżej wymienionych kategorii…
… wielu współcześnie budowanych tras krajobrazowych jak Elm Creek Parkway wyznaczanych jest przez ogrody znajdujące się na tyłach domów. We współczesnym krajobrazie miejskim prywatne ogrodzenia odcięły domy od tras krajobrazowych i zniszczyły sens połączonej przestrzeni publicznej. Kiedy garaże znajdują się przy trasach tak jak to się stało w przypadku Sunset Boulevard w Minneapolis przestrzeń publiczna zostaje…
…. Aby zapewnić ochronę przed szkodami w środowisku, poszczególne elementy były odlewane parę mil dalej w procesie określanym jako "match casting". Wiadukt był konstruowany bez budowy "drogi pomocniczej" dla ciężkiego sprzętu. Jedyną konstrukcją jaka pojawiła się na poziomie terenu były fundamenty pod 7 głównych pilarów na których wiadukt się opiera. Jedynymi drzewami wyciętymi w czasie budowy wiaduktu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)