To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Definicja budownictwa pasywnego
Najbardziej popularna jest definicja wg
Wolfganga Feista, założyciela Instytutu Domu
Pasywnego w Darmstadt:
„Dom pasywny jest budynkiem o ekstremalnie
niskim zapotrzebowaniu na energię do ogrzania
wnętrza (15 kWh/m²/rok), w którym komfort
cieplny zapewniony jest przez pasywne źródła
ciepła (mieszkańcy, urządzenia elektryczne, ciepło
„słoneczne”, ciepło odzyskane z wentylacji) oraz
dogrzewanego powietrza wentylującego
budynek”.
Wielkości zużycia energii odniesione do m²
powierzchni mieszkalnej użytkowej
1. Zapotrzebowanie na energię do
ogrzania
≤ 15 kWh/m²/rok
2. Maksymalne zapotrzebowanie na moc
do ogrzewania
≤ 10 W/m²
3. Współczynnik przenikania ciepła przez
przegrody zewnętrzne
≤ 0,15 W/(m²·K)
4. Współczynnik przenikania okna
Przy współczynniki przepuszczalności
energii słonecznej:
≤ 0,8 W/(m²·K)
≥ 50-60%
5. Szczelność budynku n50
≤ 0,6 l/h
6. Sprawność rekuperatora
Przy poborze energii elektrycznej:
≥ 75%≤ 0,45 Wh/m²
7. Zużycie energii pierwotnej do
zaspokojenia wszystkich potrzeb
energetycznych domu
≤120 kWh/(m²·rok)
Zasady projektowania domów
pasywnych
Budynek pasywny powinien być
prawidłowo zorientowany na
działce (największa powierzchnia
elewacji powinna być wystawiona
na południe)
mieć zwarta kubaturę
Pasywny dom jednorodzinny jest
na ogół: piętrowy (dwie
kondygnacje), niepodpiwniczony,
z płaskim pulpitowym dachem
lub dachem o niewielkim
nachyleniu połaci
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)