To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Doktryna aktu państwa (Act of state doctrine)
DAP nie jest wyjątkiem od zasady pełnej kompetencji terytorialnej państwa. Omawiamy ją ze względu na jej praktyczne znaczenie oraz ze względu na pozorne podobieństwo do immunitetu suwerennego. DAP rozwinęła się równolegle w prawie USA i WB. Stanowi ona, że co do zasady sądy jednego państwa nie mogą ani kwestionować skuteczności ani też orzekać o legalności publicznych aktów państwa obcego dokonanych przez to państwo na terytorium podległym jego władcy.
Sprawa Luther v. Sagor (brytyjski sąd apelacyjny, 1921 rok)
Należący do Powoda, a znajdujący się na terytorium Rosji, zakład przetwórstwa drzewnego został w 1919 roku znacjonalizowany przez władze sowieckie. Rok później Pozwany, amerykański przedsiębiorca, nabywszy od tych władz część skonfiskowanego drewna, sprowadził ją na terytorium Wielkiej Brytanii z zamiarem zbycia. Powód wystąpił wówczas do sądu z żądaniem stwierdzenia, iż wzmiankowany asortyment stanowi jego własność. Sędziowie Sądu stwierdzili, co następuje: „przyjętym jest, że prawomocność aktów niepodległego, suwerennego rządu w odniesieniu do podległych jego jurysdykcji przedmiotów i rzeczy nie może być podważana przed sądami tego kraju [tzn. Wielkiej Brytanii].” Sąd uznał zatem, że nie może badać kwestii zgodności z prawem wywłaszczenia Powoda przez władze radzieckie; uznał tym samym, że nie może podważać skutków prawnych suwerennych aktów obcego rządu.
Sprawa Banco Nacional de Cuba v. Sabbatino (SN USA, 1964 rok)
Spółka amerykańska zawarła w 1960 roku umowę, której przedmiotem było zakupienie cukru od kubańskiej spółki akcyjnej (opartej o większościowy kapitał amerykański). Umowa przewidywała, że amerykańska spółka zapłaci za towar gotówką w USA, po przedstawieniu dokumentów okrętowych i weksla płatnego na okaziciela (w momencie zapłaty własność cukru przejść miała na nabywcę).
Władze kubańskie znacjonalizowały spółkę, która była sprzedawcą cukru, na bardzo niekorzystnych warunkach. Podstawę prawną stanowił dekret o upaństwowieniu przedsiębiorstw, w których podmioty amerykańskie dysponowały większością udziałów lub zysków.
Sukcesor znacjonalizowanej spółki - bank kubański - podpisał nowy kontrakt z firmą amerykańską na dostawę cukru. I dopiero wtedy statki z ładunkiem opuściły porty kubańskie.
Po dotarciu ładunku do USA, nowojorska filia znacjonalizowanej spółki kubańskiej zażądała, by nabywca cukru przekazał pieniądze za towar nie bankowi kubańskiemu, lecz tejże filii. Wskazywała ona, że nacjonalizacja dokonana przez władze kubańskie była sprzeczna z prawem międzynarodowym i nie powinna wywierać skutków na terytorium USA.
Problem prawny: komu przekazać pieniądze?.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)