DODATKI DO CEMENTU
Za ogólny podział dodatków do cementu można przyjąć następujące grupy:
materiały hydrauliczne,
materiały pucolanowe,
wypełniacze.
Do dodatków hydraulicznych zaliczamy przede wszystkim granulowane żużle wielkopiecowe. Są to materiały, które mają utajone właściwości hydrauliczne, co oznacza, że pobudzone wiążą i twardnieją pod wodą analogicznie do cementu portlandzkiego. W wyniku reakcji z wodą powstają takie same fazy, jak w przypadku cementu portlandzkiego .Pobudzaczami albo aktywatorami mogą być:
- związki zasadowe, np. Ca(OH)2, NaOH, Na2SiO3,
materiały słabo kwaśne: CaSO4, Al2(SO4)3,
czynniki fizyczne kwaśne: CaSO4, Al2(SO4)3, Do materiałów pucolanowych zaliczamy dodatki zawierające aktywną krzemionkę, która reaguje z wodorotlenkiem wapniowym w środowisku wodnym w temperaturze pokojowej. W wyniku tej reakcji powstają związki o właściwościach hydraulicznych. W odróżnieniu od żużli wielkopiecowych materiały pucolanowe zawierają małe ilości wapna, a więc do ich twardnienia niezbędny jest dodatek Ca(OH)2 lub cementu, który odszczepia wodorotlenek wapniowy w wyniku hydrolizy.
Wypełniacze są to materiały, które powinny zachowywać się obojętnie i nie reagować chemicznie z zaczynam. Do tej grupy należą przede wszystkim wapienie, których zwyczaj dodawania do cementu rozwinął się szczególnie we Francji i we Włoszech. Udział cementów z dodatkami przekracza średnio w Europie 44%, a w niektórych krajach 60%. Rozwinięcie produkcji cementów z dodatkami wpływa przede wszystkim na obniżenie zużycia energii w stosunku do produkcji cementu portlandzkiego. Np. przy dodatku żużla wynoszącym około 50% zużycie energii zmniejsza się o połowę. Więc tak korzystne wyniki w zakresie zużycia energii powodują, że stosowanie dodatków do cementów stale się rozszerza.
W niektórych krajach- jak Włochy, Francja, Niemcy; istnieje stara tradycja wytwarzania cementów pucolanowych, zawierających naturalne pucolany. Można wyróżnić dwie grupy tych materiałów:
skały pochodzenia wulkanicznego,
skały pochodzenia organicznego.
Do pierwszej grupy należą utwory piroklastyczne, tworzące luźne osady lub zbite skały, powstałe w wyniku diagenetycznej cementacji. Skały te powstały w wyniku erupcji magmy i składają się z piasków, popiołów wulkanicznych oraz okruchów skalnych, porwanych z krateru wulkanu. Lecz tylko te skały piroklastyczne, które są kwaśne i zawierają dużo szkła lub minerałów z grupy zeolitów, mają właściwości pucolanowe.
Skały pochodzenia organicznego są osadami okrzemek, nazywane ziemiami okrzemkowymi lub diatomitami. Skorupki radiolarii i gąbek tworzą radiolaryty, gezy lub spongiolity. Są to utwory złożone z igieł i gąbek, scementowane opalowym lub chalcedonowym spoiwem.
(…)
… alkaliów Na2Oe < 1,5%. Jedynie popiół elektrowni w Rybniku spełnia te zalecenia. Skład ziarnowy popiołów jest dosyć zróżnicowany, ich powierzchnia właściwa waha się od 2000 do 4500 cm2/g. Nie ma to jednak większego znaczenia, przy produkcji bowiem cementu popioły są mielone na ogół razem z klinkierem. Najlepszym wyjściem jest w tym przypadku podawanie popiołów do końcowej komory młyna, co można łatwo zrealizować w młynach zasilanych dwustronnie. Najlepszy przyrost wytrzymałości osiągają cementy z popiołem zmielonym osobno, do bardzo dużych powierzchni.
Przy oznaczaniu powierzchni właściwej popiołu trzeba pamiętać, że większa zawartość węgla, ze względu na jego porowatość, może mieć duży wpływ na wyniki i obarczać je znacznym błędem . Tą metodę pomiaru można ograniczyé tylko do popiołów o stracie prażenia…
…. Wett i Thorne uważają, że wzrost reaktywności jest spowodowany rozbiciem przez wodę aglomeratów ziarn i wzrostem powierzchni właściwej popiołów.
Trzeba pamiętać, że właściwości pucolanowe popiołów określone różnymi
metodami są porównywalne między sobą i nie mają uniwersalnego znaczenia. ilość związanego wapna nie zawsze wykazuje dobrą korelację z wytrzymałościową zapraw, podobnie ma się rzecz…
…) .
Cement hutniczy wykazuje także dobrą odporność na wody kwaśne, co potwierdziły wieloletnie badania bloków z zaprawy, zanurzonych w wodzie zawierającej 100 mg kwasu węglowego na litr.
Mała przepuszczalność betonów z cementów hutniczych znacznie zmniejsza szybkość dyfuzji chlorków w betonach z tych cementów i to niezależnie od stosunku W/C. Już 2-centymetrowa warstwa betonu jest praktycznie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)