To tylko jedna z 10 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Deskowania rozbieralno-przestawne
Do wznoszenia budynków stosuje się obecnie z reguły deskowania rozbieralno-przestawne, zwykle w postaci specjalnie zaprojektowanych i fabrycznie produkowanych systemów deskowaniowych. Elementy tych systemów są bardzo często wykorzystywane przez ich producentów do wdrażania indywidualnych rozwiązań. Systemowe deskowania rozbieralno-przestawne mogą być stosowane do wykonania różnych elementów konstrukcyjnych i w różnych warunkach, a przez to odznaczają się dużym stopniem uniwersalności. Wyróżnia się deskowania:
— pionowe,
— poziome,
— specjalne.
Deskowania pionowe są przeznaczone najczęściej do ścian i słupów. Obecnie są dostępne dwa podstawowe rodzaje tych deskowań:
1. Deskowania z poszyciem z arkuszy sklejki wodoodpornej połączonej z konstrukcją nośną, zwykle w postaci dźwigarów pionowych, konstrukcji usztywniającej złożonej z poziomych belek oraz podpór uchylnych stabilizujących cały układ i umożliwiających w pewnym zakresie regulację położenia deskowania (rys. 8.45). Teoretycznie takie deskowanie może być montowane na budowie z poszczególnych elementów, ale najczęściej są to scalone (w fabryce lub warsztacie) wielkowymiarowe płyty przeznaczone do montażu i demontażu żurawiem.
2. Deskowania wykonane z fabrycznie przygotowanych płyt składających się z ramy (zwykle metalowej) poszytej sklejką lub blachą. W pracującym deskowaniu płyty są połączone specjalnymi zamkami, usztywnione dodatkowo poziomymi belkami i stabilizowane podporami uchylnymi lub kozłami oporowymi (rys. 8.46). Bardzo istotnym zagadnieniem jest sposób łączenia płyt między sobą. Połączenia te muszą być szczelne, sztywne i zapewniać dobre zlico-wanie elementów. Stosuje się tu różne rozwią zania, od bardzo prostych zworników i klinów do różnego rodzaju patentowych zamków preferowanych przez poszczególnych wytwórców (rys. 8.47). Projektanci starają się tak konstruować zamki, by ich montaż i demontaż nie wymagały specjalnych narzędzi, a liczba zamków - przy zapewnieniu właściwej sztywności połączenia - była jak najmniejsza. Charakterystycznym elementem ścian są naroża. Można je podzielić na prostokątne i niepro-stokątne. W obu typach deskowania naroża są kształtowane w dość prosty sposób. Przy deskowaniu sklejkowym zawsze krawędź arkusza sklejki jest podparta dźwigarkiem (rys. 8.48). W deskowaniach ze sztywnych płyt naroża prostokątne są konstruowane zwykle jednym ze sposobów pokazanych na rys. 8.49. Część deskowania wklęsłej powierzchni ściany jest zazwyczaj wykonana z wykorzystaniem specjalnej kształtki, tzw. kątownika wewnętrznego. Powierzchnie zewnętrzne mogą być wykonane z typowych płyt połączonych kątownikiem zewnętrznym (rys. 8.49a, c) albo przy użyciu tzw. płyty wielofunkcyjnej (rys. 8.49b), która w swoich dolnych i górnych ramiakach ma otwory na ściągi rozstawione co 50 mm (rys. 8.49f).
(…)
… dobranej szerokości i wstawiając między ich ramiaki skrajne drewniane listwy o przekroju trapezowym (rys. 8.52b) lub specjalne kształtki blaszane. Deskowanie słupów o przekroju prostokątnym może być również wykonane zę sklejki wzmocnionej dźwigarkami pionowymi lub tarczami. W pierwszym przypadku „pudło" ze sklejki wzmocnione dźwigarkami jest powiązane w poziomie za pomocą kątowych jarzm stalowych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)