Descartes - "Rozprawa o metodzie"

Nasza ocena:

3
Pobrań: 931
Wyświetleń: 1708
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Descartes - Descartes -

Fragment notatki:

Kartezjusz-Rozprawa o Metodzie I. Część Pierwsza (Rozważania dotyczące nauk) Rozsadek jest rzeczą najsprawiedliwiej rozdzielona na świecie, każdy bowiem uważa ze ma wystarczająco dużo zdrowego rozsądku. Nie możliwością jest , żeby wszyscy się mylili co do tego, świadczy to wiec o tym ze rozsadek został rozdzielony po równo i wystarczająco dla każdego. Różnorodność mniemań pochodzi od tego ze ludzie rożnie kierują swoje myśli, a także nie biorą pod uwagę tych samych przedmiotów. Rozum i rozsadek jest jedyna rzeczą, która oddziela na od zwierząt, które to są maszynami. Ci, którzy odważają się dawać innym pouczenia, musza uważać się za bieglejszych od tych którym je zalecają, zasłużą sobie jednak na potępienie ,jeśli się choć w najmniejszym stopniu pomylą. Co się tyczy filozofii to nie ma w niej prawd stałych wiec, fałszywe musi być wszystko co jest tylko prawdopodobne. Nie należy tez dawać wiary temu co pokazuje historia i obyczaj, bom w rożnych miejscach obyczaje są inne.
II. Część Druga (Prawidła Metody) Często dziełom złożonym z wielu części i wykonanym ręką rożnych mistrzów brak tej doskonałości jaką widzimy w dziełach jednego. Eklektyzm budowania miast tylko zmniejsza ich estetykę, a przecież trudno jest stworzyć coś doskonałego, opracowując tylko dzieła innych. Niemożliwe jest żeby człowiek był na takim poziomie gdyby od początku życia rozważał z taka sama umiejętnością. Jednak nikt nie porwie się na zburzenie całego miasta i odbudowanie go od nowa(może z wyjątkiem Nerona-ale on był szaleńce m ). Nie wolno odrzucać od razu wszystkich mniemań, bo wtedy nie można byłoby w ogóle myśleć, ale należy obrać metodę dociekania prawdy. Należy wyjść zatem od logiki, i wyodrębnić z nich cztery podstawowe:
Nigdy nie przyjmować za prawdziwa żadnej rzeczy, która by nie została rozpoznana jako taka w sposób oczywisty; co znaczy nigdy nie sądzić o rzeczy więcej niż ona ze sobą w sposób oczywisty niesie. Dzielić każde z badanych zagadnień na jak najwięcej elementów, na tyle aby je do końca zbadać. Prowadzić swoje myśli w porządku, poczynając od przedmiotów najprostszych i najdostępniejszych poznaniu i powoli wnosić się w swym poznaniu coraz wyżej, aż do poznania przedmiotów bardziej skomplikowanych, przyjmując porządek od najmniejszej do największej nawet jeśli w naturze w ten sposób on nie występuje.
Czynić wszędzie wyliczenia tak całkowite i tak powszechne, aby być pewnym ze nic nie zostało pominięte.
Zatem dla każdej rzeczy istnieje tylko jedna prawda, wiec jeśli ktoś ja wykryje wie o niej tyle ile tylko wiedzieć można. Metoda, która uczy, jak przestrzegać prawdziwego porządku i dokładnie wykazywać wszelkie okoliczności tego, czego szukamy, zawiera wszystko, co daje pewność prawidłom matematyki.

(…)

… się o prawdziwości rzeczy należy ja przyjąć za pewnik. Dziewięć lat podczas których podróżował on po świecie zajęło Kartezjuszowi wprowadzanie i ćwiczenie tych zasad, gdyż na ten czas odłożył rozważania filozoficzne, dochodząc do wniosku ze jest za młody (miął wtedy dwadzieścia trzy lata).
IV. Część Czwarta (Dowodzenie istnienia Boga)
Bóg istnieje ze względu na to, ze wiemy ze istnieje. Należy przyjąć zasadę Myślę…
… zasady, czyli pierwszej przyczyny wszystkiego tego co jest, lub tego co może być na świecie, nie biorąc dla tego celu pod rozwagę nic ponad samego Boga, oraz wysnuwając je z pewnych zaczątków prawd, które naturalna droga znajdują się w naszych duszach.
Badanie pierwszych i najzwyklejszych skutków tych zasad i przyczyn (na tej drodze Kartezjusz znalazł niebo, gwiazdy, ziemie). Przejście do rzeczy…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz