definicja prawa podatkowego - omówienie

6.Definicja prawa podatkowego.
PRAWO PODATKOWE  zbiór norm prawnych regulujących system podatkowy. Zbiór owych norm ma cechy samodzielnej gałęzi prawa, ma swoje specyficzne zasady, metody regulacji. Charakterystyczną dla prawa podatkowego jest administracyjnoprawna metoda regulacji, bazująca na nierówno rzędności podmiotów.
Prawo podatkowe składa się na:
@ prawo podatkowe materialne (konstrukcja poszczególnych podatków, prawa i obowiązki adresatów)
@ prawo podatkowe proceduralne (zasady postępowania podatkowego, zmierzające do ustalenia i poboru podatku)
@ prawo podatkowe ustrojowe (organizacja i kompetencje organów podatkowych).
Inny podział norm prawnych wewnątrz systemu prawa podatkowego.
@ prawo podatkowe ogólne (normy prawne odnoszące się do wszystkich/większości podatków tworzących system podatkowy)
@ prawo podatkowe szczegółowe (normy prawne regulujące konstrukcję poszczególnych podatków).
Cechy charakterystyczne:
@ wyodrębnienie merytoryczne (szczególny przedmiot, budowa norm, cechy stosunków społecznych uregulowanych nimi, cel)
@ wyodrębnienie legislacyjne (normy p.p.znajdują się w odrębnych aktach prawnych)
@ specyficzne zasady wykładni
@ wyodrębnienie w sferze stosowania (istnienie systemu organów podatkowych i odrębna procedura podatkowa etc.)
... zobacz całą notatkę