To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
DEFINICJA PRAWA
PRAWO to system norm/reguł postępowania/zachowania o cechach generalności i abstrakcyjności, o charakterze powinnościowym, wyrażonych w odpowiednim języku, związanych genetycznie i funkcjonalnie z działalnością władzy publicznej i zaopatrzonych w sankcje z jej strony, obsługiwany przez określoną grupę zawodową. Prawo jako norma:
a) normatywizm: norma prawna to zwrot językowy wyrażający związek powinnościowy ( ujęcie jednopłaszczyznowe ),
b) doktryny prawa natury: uznanie możliwości odkrywania lub ustalania celów prawa i pozasystemowej niezrelatywizowanej jego oceny. Prawo jako fakt:
a) realizm amerykański: prawo to zachowanie się osób z nim związanych, wg socjologicznej jursyprudencji R. Pounda prawo to:
- porządek, będący formą kontroli społecznej,
- system norm,
- proces sądowy.
b) realizm skandynawski: prawo składa się z różnych zjawisk psychicznych oraz norm regulujących stosowanie przymusu,
c) teoria Leona Petrażyckiego: prawo to fakt psychiczny- emocja imperatywno- atrybutywna,
- wg Jerzego Landego prawo to przeżycie prawne ( fakt psychiczny ) i jego odpowiednik w postaci normy oraz rezultat w postaci zachowań w społeczeństwie ( fakt społeczny ),
Prawo jako zjawisko złożone:
a) teoria egologiczna ( w Ameryce Łacińskiej ): prawo to zachowanie ludzkie w intersubiektywnej interferencji ( wzajemne zachowanie się ludzi tego rodzaju, że jeden podmiot może przeszkodzić drugiemu ). Norma prawna to znaczenie tego zachowania. prawo= substrat materialny ( zachowanie się ) + idealne znaczenie ( norma )
b) marksizm: norma prawna jest faktem w tym sensie, że funkcjonuje w społeczeństwie wyznaczając wzory powinnego zachowania się. PRAWO MIĘDZYNARODOWE PUBLICZNE to zespół zwyczajowych i umownych norm obowiązujących w stosunkach między państwami. Różnice między prawem międzynarodowym a prawem wewnętrznym:
a) istnieje tylko jedno prawo międzynarodowe,
b) normy prawa międzynarodowego wymagają dla powstania i obowiązywania zgody co najmniej dwóch państw,
c) prawo międzynarodowe nie wyraża dążeń i interesów żadnego państwa,
d) prawo międzynarodowe reguluje postępowanie państw tylko w stosunkach międzynarodowych,
e) brak aparatu przymusu, stojącego na straży prawa międzynarodowego.
Stosunek obowiązywania ( walidacyjny ) prawa międzynarodowego i wewnętrznego:
a) teorie negujące charakter prawny norm międzynarodowych,
b) teorie monistyczne:
- uznające prymat norm prawa wewnętrznego,
- uznające prymat norm prawa międzynarodowego ( normatywizm Kelsena ),
c) teorie relatywistyczne ( prymat może należeć albo do prawa międzynarodowego albo wewnętrznego ).
(…)
… stosowane w sprawach prywatnych ( cywilnych, handlowych, rodzinnych ).
KULTURA to całokształt zobiektywizowanych elementów dorobku społecznego, wspólnych szerszych grupom społecznym i zdolnych rozszerzać się przestrzennie i czasowo.
KULTURA PRAWNA obejmuje trwałe, zdolne rozszerzać się w przestrzeni i czasie instytucje i normy prawne, a także zobiektywizowane elementy świadomości prawnej przekazywane…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)