WYKŁAD 2., 13.10.2009 r.
Termin „prawo międzynarodowe” składa się z dwóch elementów: międzynarodowości i prawa. Międzynarodowość odnosi się do środowiska, w którym prawo międzynarodowe działa, czyli do społeczności międzynarodowej. Społeczność międzynarodowa, tak jak każda społeczność ludzka wytwarza pewne reguły działania. Jednymi z tych reguł są reguły prawne, a więc także prawo międzynarodowe. Pojęcie społeczności międzynarodowej istnieje zasadniczo w dwóch znaczeniach:
Znaczenie socjologiczne - społeczność międzynarodowa jako pewne pojęcie socjologiczne, pewna grupa przede wszystkim państw i organizacji, w skład których państwa wchodzą.
Znaczenia normatywne - ono występuje w różnych instytucjach jako jej część, tak jak np. jako pewna charakterystyka norm bezwzględnie wiążących z art. 53 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów.
Społeczność międzynarodowa w klasycznym ujęciu to społeczność państw i organizacji, w skład których wchodzą państwa i inne organizacje międzyrządowe. To klasyczne rozróżnienie podlega zmianom, zwłaszcza w procesach globalizacyjnych i tym samym (z jednej strony) perforacji państwa, które zostaje przebite w stosunkach międzynarodowych na różnych poziomach. Uaktywniają się nie tylko rządy centralne (parlamenty, władze lokalne), ale także podmioty niepaństwowe, jak jednostki i korporacje transnarodowe. Państwa możemy charakteryzować wobec różnych kryteriów. Na społeczność międzynarodową możemy patrzeć także z morfologicznego punktu widzenia, pokazując ich kształty, sposoby zorganizowania wewnętrznego. Podstawowym sposobem zorganizowania społeczności międzynarodowej, jej struktury wewnętrznej jest struktura regionalna. Pojęcie regionalizmu nie jest tutaj jednoznacznie zdefiniowane, różne kryteria służą do wyodrębnienia pojęcia regionu. Społeczność międzynarodowa podlega zjawiskom dynamicznym, które powodują, że ona w strukturze, więziach ulega pewnym zmianom - powstawanie i upadek państw, powstawanie i upadek cywilizacji.
Oprócz pojęcia „społeczność międzynarodowa” w prawie i stosunkach międzynarodowych pojawia się pojęcie „ludzkość” (humankind, humanisty, rodzaj ludzki). Jest takie podejście zarówno do prawa, jak i do stosunków międzynarodowych, zgodnie z którym to nie państwa tworzą te właściwą strukturę społeczności międzynarodowej, ale jednostki. Państwa to pewne fikcje, więc w związku z tym tymi właściwymi podmiotami są ludzie, ewentualnie lud jako grupy ludzkie. To podejście solidarystyczne trochę wpisuje się w tendencje globalizacyjne, ale nie do końca, bo globalizacja nie znosi zupełnie państw, a raczej umiejscawia je w nowej roli, pokazuje nowe wymiary, w jakich państwo może funkcjonować - nie tylko na szczeblu centralnym i nie tylko jako władza rządowa.
(…)
… w prawie międzynarodowym znacznie uregulowane, ale odpowiedzialność prawno-międzynarodowa została wstępnie opracowana przez Komisję Prawa Międzynarodowego ONZ - w 2001 r. przyjęto Artykuły o odpowiedzialności państw za naruszenie prawa międzynarodowego (responsibility). Odpowiednik tych artykułów, który by dotyczył organizacji międzynarodowych jest w toku opracowywania, prace nie zostały zupełnie zakończone…
…, czyli Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, 1948 r.
Dwa Pakty Praw Człowieka, 1966 r. - jeden dotyczy praw obywatelskich i politycznych, a drugi gospodarczych, kulturalnych i socjalnych.
Konwencje regionalne:
Europejska Konwencja Praw Człowieka
Amerykańska Konwencja Praw Człowieka
Afrykańska Konwencja Praw Człowieka.
Prawo międzynarodowe zasobów dzielonych - tych, które częściowo podlegają jurysdykcji określonego…
… Cywilnego), 1944 r.
Prawo ochrony środowiska - zwane też prawem sozologii; nie ma jednego instrumentu regulacyjnego.
Prawo międzynarodowe gospodarcze:
WTO - umowa o powstaniu WTO i porozumienia z nią związane (1994 r., tzw. porozumienia z Marrakeszu)
Prawo międzynarodowe finansowe, związane z działaniem grupy Banku Światowego
Prawo międzynarodowe pracy, związane z Międzynarodową Organizacją Pracy
Prawo…
… techniczne, które powinny spełniać, ochrona środowiska w związku z transportem morskim. Przyjmuje również konwencje, które mają unifikować, zbliżać do siebie prawo krajowe. Prawo pracy - Międzynarodowa Organizacja Pracy w dużym stopniu takiej unifikacji dokonuje - przyjmowane są konwencje, zalecenia, które powinny być wprowadzone do prawa krajowego i zbliżać prawo krajowe do siebie. W zakresie unifikacji prawa wchodzą w grę różne materie - różne dziedziny prawa prywatnego czy gospodarczego, ale czasami także dziedziny prawa publicznego, jak np. prawo karne, podlegają unifikacji, np. w ramach Rady Europy czy Organizacji Państw Amerykańskich. Nowsze konwencje dotyczą m.in. cyberprzestępczości czy handlu ludźmi. Tak więc międzynarodowa unifikacja Rawa, w której prawo międzynarodowe jest wykorzystywane…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)