To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Decyzje instytucji UE jako źródła prawa administracyjnego
Przykładem decyzji o charakterze źródła prawa administracyjnego w RP mogą być:
1) DECYZJA KOMISJI z dnia 1 września 2010 r. w sprawie kryteriów i standardów metodologicznych dotyczących dobrego stanu środowiska wód morskich
(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 5956)
Dz.U.UE.L.10.232.14
2) DECYZJA KOMISJI z dnia 26 sierpnia 2010 r.
w sprawie przywozu do Unii nasienia, komórek jajowych i zarodków owiec i kóz
(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 5780)
Dz.U.UE.L.10.228.74
Zgodnie z art. 1, ustanawia się w niej również wymogi dotyczące świadectw, które mają być stosowane przy przywozie tych towarów do Unii.
decyzja z 2010.07.07 w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej - nie wynikają z niej normy wiążące państwa członkowskie lub ich obywateli, ale normy wg których działać mają instytucje UE.
Dokumenty o charakterze niewiążącym
Opinie (ang. opinion, fr. avis, niem. Stellungnahme), które służą wyrażeniu stanowiska poszczególnych instytucji Wspólnot Europejskich w odniesieniu do jakiejś kwestii lub dokumentu. Jakkolwiek opinie mogą być skierowane zarówno do państw członkowskich jak i do osób fizycznych czy prawnych, najczęściej spotykane są w działalności wewnętrznej organów Wspólnotowych. Opinie: Dokumenty te stanowią istotny element procesu decyzyjnego prowadzącego do przyjęcia aktu prawnego o charakterze wiążącym (dyrektywy lub rozporządzenia). Szczególną rolę w pracach organów pełnią opinie Parlamentu, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz Komitetu Regionów. Poza tymi organami opinie mogą wydawać również: Komisja Europejska i Rada Unii Europejskiej.
Zalecenia: Zalecenia (ang. recommendation, fr. recommendation, niem. Empfehlungen) są dokumentami skierowanymi do państw członkowskich. Zalecenia, wydawane przez Radę Unii Europejskiej lub Komisję, mają na celu ujednolicenie prawodawstwa obowiązującego w poszczególnych krajach Wspólnoty. Od dyrektyw zalecenia różnią się brakiem mocy prawnej (nie są wiążące). Zielone Księgi: Zielone Księgi (ang. Green Paper fr. Livre vert, niem. Grünbücher) są wydawanymi przez Komisję, najczęściej w formie komunikatu, dokumentami, których głównym celem jest rozpoczęcie dyskusji oraz procesu konsultacji na dany temat. Zielone księgi zwykle nie zawierają projektów konkretnych rozwiązań legislacyjnych. Konsultacje rozpoczęte wydaniem Zielonej Księgi mogą zostać zakończone wydaniem Białej Księgi. Białe Księgi: Białe Księgi (ang. White Paper fr. Livre Blanc niem. Weißbücher ) są również wydawane przez Komisję.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)