To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wykład 6. 24.03.11. Decyzja lokalizacyjna - cd. Art. 63. 1. W odniesieniu do tego samego terenu decyzję o warunkach zabudowy można wydać więcej niż jednemu wnioskodawcy, doręczając odpis decyzji do wiadomości pozostałym wnioskodawcom i właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu nieruchomości. - dotyczy decyzji o warunkach zabudowy i ustawodawca nie stwierdził wprost, ze decyzja lokalizacyjna może być wydana w stosunku do wielu wnioskodawców, ale wynika to z art. 65. 1 pkt 1. Organ, który wydał decyzję o warunkach zabudowy albo decyzję o ustaleniu lokalizacji celu publicznego, stwierdza jej wygaśnięcie, jeżeli: 1) inny wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę. Skoro decyzja lokalizacyjna wygasa, gdy inny podmiot, czyli wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę, to oznacza, że musiał on wcześniej otrzymać decyzję lokalizacyjną. Wydanie decyzji lokalizacyjnej nie uniemożliwia wydanie takiej decyzji wobec innych podmiotów. Jest to konsekwencją charakteru prawnego tej decyzji i nie rodzi ona praw do nieruchomości. To samo dotyczy decyzji o warunkach zabudowy. Decyzje te stanowią promesę wydania pozwolenia budowę deklarując stan prawny nieruchomości w stosunku do której został wydany, a nie tworzą nowego stanu prawnego.
- brak określonego wzoru wniosku.
Decyzja lokalizacyjna wiąże organ wydający decyzję o pozwoleniu na budowę. Organ prowadzący postępowanie w sprawie pozwolenia na budowę nie ma obowiązku badania po raz drugi dopuszczalności zmiany zagospodarowania terenu, a także warunków i zasad na których to następuje, ponieważ jest to przedmiot decyzji wydawanej na podstawie UPZP. Organowi wydającemu decyzję o pozwoleniu na budowę nie wolno badać tych kwestii. Nie może on badać weryfikacji treści decyzji lokalizacyjnej, a także postąpić wbrew ustaleniom wynikającym z jej treści. Z punktu widzenia organu wydającego pozwolenie na budowę decyzja lokalizacyjna i decyzja o warunkach zabudowy stanowią sformalizowaną gwarancję zgodności inwestycji z polskim prawem w zakresie oceny dopuszczalności rozwiązań zawartych w decyzji. Zadaniem organu właściwego wydającego pozwolenie na budowę jest skoncentrowanie się na wymogach stawianych przez ustawę z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo Budowlane i zgodności prac polegających na wykonywaniu robót budowlanych z przepisami PB i aktów wykonawczych wydanych na podstawie PB. Organ może odmówić wydania pozwolenia na budowę w przypadku stwierdzenia sprzeczności z innymi przepisami prawa.
Proces inwestycyjny stanowi pewną całość składającą się z fazy projektowania zmiany zagospodarowania przestrzeni oraz z fazy realizacyjnej. W związku z tym następuje konieczność podziału kompetencji pomiędzy organem właściwym w sprawach zagospodarowania przestrzennego i organem właściwym w sprawach architektoniczno-budowlanych. Granicą podziału kompetencji wyznacza zasada w myśl, której warunki i zasady zagospodarowania terenu i jego zabudowy określone w treści decyzji lokalizacyjnej, a także decyzji o warunkach zabudowy, są wiążące dla organu wydającego pozwolenia na budowę i nie podgaja modyfikacji dokonywanej przez ten organ.
(…)
… może być wydane wyłącznie temu, kto złożył wniosek w tej sprawie w okresie obowiązywania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeśli jest ona wymagana w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Obecnie nie ustala się okresu ważności w treści decyzji. Z kolei art. 34 ust. 1 PB wprowadza obowiązek spełnienia przez projekt budowlany wymagań określonych w decyzji warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeśli jest ona wymagalna w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Art. 35. ust. 1 pkt 1b PB stanowi, że przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego właściwy organ sprawdza zgodność projektu zagospodarowania terenu z wymaganiami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Podstawą do wydania pozwolenia na budowę jest m.in. decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu na podstawie art. 33 ust. 2 PB.
- odwołanie od decyzji lokalizacyjnej powinno zawierać uzasadnienie (bardziej przypomina skargę do sądu niż odwołanie, ma to na celu wzmocnienie trwałości decyzji lokalizacyjne - utrudnienie jej wzruszalności).
Nie można odmówić ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego…
… lokalizacyjnych na terenach zamkniętych prowadzi wojewoda.
Postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego można zawiesić na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia złożenia wniosku o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego. Celem takiego unormowania jest umożliwienie organom gminy przystąpienia do sporządzenia MPZP.
Jeśli wnioskodawca zażąda od organu gminy…
… jeśli zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi. Zgodnie z ogólną zasadą prawa administracyjnego nie można odmówić żądaniu podmiotu administrowanego wówczas, gdy jest ono zgodne z przepisami prawa. Taka sytuacja tworzy po stronie wnioskującego publiczne prawo podmiotowe. Wiąże się to z zasadą legalizmu. Administracja publiczna jest swoich działaniach związana prawem. Najbardziej istotne…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)