Czym jest socjologia?
Socjologia jest różnorodna i wielowymiarowa.
Socjologia:
- nauka społeczna, ma to konsekwencje dla wzorców poznania społecznego;
- traktuje o wszelkich rodzajach i formach ludzkiej aktywności, zakładamy, że każde działanie, jest działaniem społecznym, ale również o uwarunkowaniach tych działań i ich skutkach;
- aktywność społeczna jest zawsze podejmowana w pewnym kontekście społecznym, który tą aktywność wyznacza lub współwyznacza, ale jest również przez te działania modyfikowany, utrzymywany i zmieniany, żadnego działanie ludzkie nie jest pozbawione kontekstu społecznego, wchodzi w obustronną relację z tym kontekstem, socjologia bada te obustronne relacje, kontekst jest wielopoziomowy i wieloprzestrzenny;
- aktywność ludzka jest pojmowana w socjologii jako element szerszej sieci relacji ludzkich, sieci powiązań grupowych, nie rozpatruje się człowieka jako wyizolowanej jednostki, nie rozpatruje się też człowieka poza otoczeniem społecznym, ale w relacji z innymi ludźmi, ze zbiorowościami, grupami ludzi oraz z ich wytworami kulturowymi, o znaczeniu kulturowym, jak również niekiedy relacje pomiędzy tymi grupami, przesądza to o specyfice poznania socjologicznego;
- socjologia poddaje analizie te działania i relacje w sposób systematyczny, uporządkowany i metodyczny, nie interesują ją przy tym jednostkowe zdarzenia i fakty.
Aby socjologia mogła spełniać te postulaty, musi zostać spełnionych kilka wymagań:
- socjolog musi walczyć z oczywistościami, ze stereotypami, z mniemaniami narzucanymi przez władzę, przez myślenie potoczne, przez przekazy medialne, o tym, że oczywistości nie są oczywiste, najlepiej przekonać się poprzez szok kulturowy;
- socjolog musi poszukiwać głębszych wyjaśnień, zaglądać za tą fasadę rzeczywistości; teoria Wilfedo Pareto; Robert Merton z teorią funkcji społecznych; Karol Marks i baza ekonomiczna; Emil Durkheim i przyczyny samobójstw; - socjolog musi interesować się rzeczywistością społeczną w specyficzny sposób, musi mieć zmysł obserwacji, dostrzegać rzeczy i zjawiska nie będące widoczne w pierwszej kolejności;
- krytycyzm wobec własnych wniosków;
- umiejętność przekraczania własnej perspektywy poznawczej, także własnej grupy i kultury;
- wyobraźnia socjologiczna, czyli umiejętność odnajdywania zależności pomiędzy pojedynczymi faktami, a szerszym kontekstem, procesami; C.G. Mills, wyobraźnia, która umożliwia ujmowanie osobistych trosk w kategoriach ponadindywidualnych; także Ch. Tilly;
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)