To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
CYWILIZACJA PRZEMYSŁOWA - MIĘDZY APOLOGIĄ A KONTESTACJĄ
Ewolucja teorii społeczeństwa przemysłowego i postprzemysłowego
Ewolucja przebiegała od początku XIX wieku, od Saint-Simona do dzisiaj przez Spencera, Durkheima czy Webera.
SAINT-SIMONE - przyszłość należy do nauki i techniki, na których opierać się będzie państwo i społeczeństwo, zmierzamy do industrii czyli stanu optymalnego. Władzę należy oddać uczonym i przemysłowcom oraz stworzyć centralny organ planujący postęp gospodarczy. Podstawowa wartość człowieka to praca a społeczeństwo zorganizowane będzie na wzór warsztatu przemysłowego.
SPENCER - twierdził, że społeczeństwa przemysłowe oparte na industrializacji i wolności to ustrój do którego dążyć będą rozwinięte kraje Europy.
WEBER - mówił o racjonalizmie w polityce, który wykorzystuje naukę i technikę oraz o racjonalizmie organizacji pracy. Stworzył teorię biurokracji ( nie w sensie pejoratywnym ).
W latach 50. XX wieku ideologia państwa przemysłowego była ugruntowana na nowo i zakładała ewolucję rozwiniętych państw burżuazyjnych. Ważny był aspekt polemiki względem rozwiązań socjalistycznych i odrzucenia wizji rewolucji socjalistycznej oraz koncepcji marksistowskiej o prawidłowościach w przechodzeniu od społeczeństwa kapitalistycznego do socjalizmu.
Teoria państwa przemysłowego zakładała ewolucję państwa opartą nie na epokach feudalizmu, socjalizmu czy kapitalizmu lecz na podziale rozwoju ludzkości przy wyróżnieniu ery przed przedprzemysłowej, przemysłowej i postprzemysłowej. Analizowano społeczeństwa przeciwstawiając je społeczeństwom typu „rolniczego”. Mówimy o tradycyjnym społeczeństwie XIX wieku, a jego tradycyjność polega na tym, że gra ekonomiczna miała sumę zerową - ktoś zyskał i ktoś stracił. Stało się to problemem w demokracji gdy wszyscy mają prawa wyborcze i domagali się innego podziału, np. ekonomika obfitości i państwo dobrobytu miały wskazać, że Malthus mógł się mylić. Ludzkość może odkryć sposób ciągłego wzrostu dochodów i jeśli ktoś zyska to ktoś inny wcale nic nie musi stracić. Nie chodzi o to, że wszyscy będą mieli wszystko ale, że potrzeby różnych warstw społeczeństwa będą zaspokajane równolegle. Ewentualny konflikt nie będzie w przyszłości ( lub obecnie ) tak radykalny i będzie rozwiązany metodą negocjacji. Ponadto Bell zwracał uwagę, że współczesne społeczeństwo przemysłowe odeszło od ideologii. Niegdyś ludzie żyli w świecie ideologii, którego głównym zainteresowaniem było jak jednym zabrać a drugim dać, była to alternatywa dla świata rzeczywistego. Człowiek współczesny nie formułuje alternatyw lecz zdaje sobie sprawę, że postawą na dziś postawa pragmatyczna (wynik zmian mentalności ).
(…)
… jego ograniczeń, problem integrowania ind. decyzji w globalne.
Wolność człowieka - koncepcja ładu społecznego w ideologii nowej lewicy
współczesna demokracja nie jest demokracją postulat społeczeństwa otwartego, pluralistycznego, wspólnoty, zrzeszenia
wolność to nie robienie tego co się chce (samowola), ale możliwość wybory w pewnych granicach. Wolność polega na tym by nie być podległym jednemu sposobowi myślenia (bo jest to wówczas regresja)
kult młodości, niedojrzałości
mieć własną świadomość, dążyć do własnych celów środkami wybranymi przez siebie (alternatywność)
specyficzna wolność jednostki - muszą istnieć ograniczenia ludzkiej spontaniczności ponieważ współżycie w społeczeństwie wymaga ograniczeń
wizja równości - jeśli dzieło wypływa z ludzkiej emocjonalności, wnętrza, intymnego przeżycia…
… Lewicy.
Nurt trwał około 20 lat. Rok 1970 to właściwie koniec tego nurtu. Skutki będą widoczne w myśli neokonserwatywnej odnośnie model użycia, spojrzenia na instytucje, na kulturę masową. Wbrew liberałom - cywilizacja zachodnia jest tworem samorzutnym.
Symbolem tego nurtu jest praca Herberta Marcuse'a pt. ”Człowiek jednowymiarowy”. Zarzucał społeczeństwom zachodnim, że są społeczeństwami „faszystów…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)