ĆWICZENIA ORTOFONICZNE - notatki z wykładów i literatury

Nasza ocena:

5
Pobrań: 1127
Wyświetleń: 7259
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
ĆWICZENIA ORTOFONICZNE - notatki z wykładów i literatury - strona 1 ĆWICZENIA ORTOFONICZNE - notatki z wykładów i literatury - strona 2 ĆWICZENIA ORTOFONICZNE - notatki z wykładów i literatury - strona 3

Fragment notatki:

7 stron notatki z książek i wykładów z logopedii w formacie doc (dr Irena Polewczyk). Notatka może być przydatna jako przygotowanie do egzaminu z logopedii u dr Polewczyk. Zagadnienia omówione w notatce: ćwiczenia ortofoniczne, rodzaje, przykłady, jak przeprowadzać ćwiczenia ortofoniczne, rodzaje ćwiczeń, ćwiczenia oddechowe, ćwiczenia fonacyjne, ćwiczenia logorytmiczne, ćwiczenia metrorytmiczne, ćwiczenia łączące tekst z elementami ruchowymi i rytmicznymi, ćwiczenia kształcące słuch fonematyczny, ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej, ćwiczenia usprawniające motorykę narządów mownych, ćwiczenia szczęki dolnej, ćwiczenia warg, ćwiczenia języka, ćwiczenia podniebienia miękkiego, ćwiczenia artykulacyjne.

Ćwiczenia ortofoniczne rodzaje, przykłady.
Ćwiczenia ortofoniczne - to ćwiczenia wymowy w tekstach językowych
słownych stosowane w celu prawidłowego kształtowania wymowy oraz zapobiegania
zaburzeniom artykulacyjnym
Stosowanie ćwiczeń ortofonicznych szczególnie zalecane jest w przedszkolach. Przeprowadza
się je ze wszystkimi dziećmi:
- przy prawidłowym rozwoju mowy jako utrwalanie prawidłowej artykulacji,
- przy opóźnionym rozwoju mowy jako zapobieganie wadom wymowy
- w przypadku zaburzeń mowy, jako kontynuację terapii rozpoczętej przez logopedę. Ćwiczenia ortofoniczne należy przeprowadzać w formie zabawy jako integralną część
wychowania. Podczas ćwiczeń ortofonicznych należy stosować wszystkie podstawowe
elementy (oddychanie, fonację, logorytmikę, kształcenie słuchu fonematycznego, gimnastykę
narządów mowy i artykulację). Wszystkie grupy ćwiczeń łączą się ze sobą i należy
wykonywać je równolegle-łączyć np. proste ćwiczenia oddechowe z prostymi fonacyjnymi
czy logorytmicznymi. Należy przy tym tak dobierać zabawy, by zwiększając stopień trudności przyzwyczajać dzieci do poprawnego wypowiadania się na co dzień. Ćwiczenia na głoskach należy zawsze poprzedzić ćwiczeniami usprawniającymi narządy mowy
Rodzaje ćwiczeń ortofonicznych:
a) wstępne:
oddechowe (mają na celu nauczenie różnicowania fazy wdechowej i wydechowej oraz wydłużania fazy wydechowej),
fonacyjne, głosowe (mają za zadanie nauczenie właściwego posługiwania się głosem, wykształcenie odpowiedniej wysokości, właściwe stosowanie natężenia głosu),
logorytmiczne (wykorzystuje się elementy gimnastyczne w celu usprawnienia całego ciała, koordynacji ruchowo-przestrzennej, orientacji przestrzennej, lokalizacji),
kształcące słuch fonematyczny- ćw. słuchowe (celem jest zdolność różnicowania głosek opozycyjnych np. dźwięcznych i bezdźwięcznych, twardych i zmiękczonych, jest to też umiejętność wyodrębniania głoski na początku, końcu wyrazu a także wymienienie kolejnych głosek w wyrazie i złożenie wyrazu z podanych głosek. Mogą mieć charakter słuchowo-gestowy lub słuchowo-werbalny) ,
usprawniające narządy mowne (są one kontynuacją ćw. usprawniających całe ciało, mają na celu zdobycie umiejętności układania narządów mownych w sposób charakterystyczny dla danej głoski, mają bezpośredni związek z ćw. artykulacyjnymi),
b) związane bezpośrednio z procesem mówienia:
ćwiczenia artykulacyjne (dzieci należy do nich odpowiednio przygotować, przeprowadzając ćwiczenia wstępne).
I Ćwiczenia oddechowe: a) mobilizujące wyłącznie aparat oddechowy
Wykonywanie wdechu i wydechu o jednakowym czasie trwania obu czynności np.

(…)

…, przy czym usta są przez cały czas szeroko otwarte. Wyłączne oddychanie przez usta (zaciśnięte nozdrza) lub wyłącznie oddychanie przez nos ( zamknięta jama ustna)
Energiczna wymowa połączeń głoskowych, w skład których wchodzą głoski tylnojęzykowe: k, g, np. uku - ugu, oko-ogo, uk-ku, ug-gu, ok.-ko, og-go. Chory miś - dzieci pokazują, jak kaszle chory miś, przychodzi pan doktor, miś połyka leki i zasypia…
…), zdmuchiwanie świecy, dmuchanie na watkę, piórko, puszczanie baniek mydlanych.
b) oddychanie brzuszno-przeponowe (umiejętność oddychania sposobem brzusznym jest korzystna w przypadku wad wymowy)
dziecko leży płasko na twardym podłożu, jedną rękę trzymać na brzuchu, kruchą na górnej cz. klatki piersiowej. W czasie wdechu ręka leżąca na brzuchu unosie się znacznie wyżej niż druga.
Huśtanie ulubionej zabawki- na brzuszek leżącego płasko dziecka należy położyć książkę a na niej ulubioną zabawkę. W czasie wdechu zabawka unosi się do góry, przy wydechu opada.
c) łączenie ćwiczeń oddechowych z ruchami rąk, nóg i tułowia(mają na celu zwiększenie pojemności płuc i pogłębienie oddychania)
wdech połączony z odwróceniem ramion(dłonie do przodu), wydech- nawrócenie ramion(dłonie do tyłu),
praca całych rąk łącznie z barkami…
… dziecka, ćwiczą prawidłowy oddech i rozwijają mięśnie narządów mownych
„Na łące” - /bębenek, trąbka, emblematy/ - dzieci podzielone na trzy grupy: „świerszcze”, „żaby”, „pszczoły” - stoją w luźnych gromadkach. Każda grupa wywoływana jest do poruszania się innym akompaniamentem. Na dany sygnał, np. klaśnięcie - „świerszcze” wykonują długie skoki i wydają głosy - cyk, cyk, cyk........;pozostałe dzieci…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz