To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
CCC. Proces inkwizycyjny. Subiektywizacja odpowiedzialności karnej (wina). Cel kary. Rodzaje kar CCC - Constitutio Criminalis Carolina powstała w 1532 r. jako dzieło skierowane przeciwko osobom parającym się magią. Za jej twórcę uważa się cesarza Karola V. Carolina była kodeksem karnym, obejmującym zarówno prawo karne procesowe, jak i materialne. Choć miała obowiązywać jedynie posiłkowo, jej znaczenie okazało się znacznie większe i ze względów praktycznych jej powszechne stosowanie stało się faktem. Uregulowania Caroliny przesądziły o kształcie procesowych i materialnych instytucji prawnokarnych aż po wiek XVIII-XIX. Carolina czerpała z dokonań nauki i praktyki włoskiego prawa karnego, a pośrednio więc- z prawa rzymskiego i kanonistyki, prócz tych inspiracji na postanowieniach normatywnych swoje piętno odcisnęło również orzecznictwo sądów niemieckich. W ten sposób w CCC znalazło się wiele unormowań, które dziś obowiązują jako kanon prawa karnego. Wśród nich należałoby w szczególności wskazać: uznanie każdego przestępstwa za naruszające interesy ogółu i przyjęcie wyłącznie państwowego systemu karania, przyjęcie winy jako podstawowej przesłanki odpowiedzialności. Na Carolinie popierał się cały wymiar ówczesnej sprawiedliwości. Stała się ona dziełem podtrzymującym działalność Inkwizycji. Proces inkwizycyjny Wraz z wydaniem CCC ugruntowane zostało przeświadczenie, że każde przestępstwo w jakiejś mierze narusza porządek publiczny. Tak więc w ogólnym interesie leży zwalczanie wszelkich przestępstw poprzez wymierzanie za nie kar o charakterze publicznym. CCC nie przewidywała już możliwości wykupienia się od winy. Tak samo pojednanie między poszkodowanym a sprawcą nie uwalniało od odpowiedzialności i od kary publicznej.
Postępowanie śledcze wyparło niemal zupełnie dawne formy postępowania skargowego. Proces inkwizycyjny odgrywał ważną rolę w dążeniach monarchów do centralizacji sądownictwa. Jednym z pomników ustawodawczych tej epoki była właśnie CCC. Tendencja ta wiązała się ściśle z ogólnym wzrostem siły i znaczenia władzy państwowej. Subiektywizacja odpowiedzialności karnej. Wina. Istotną zmianą w porównaniu z panującymi w średniowieczu poglądami na odpowiedzialność karną było rozpowszechnienie się za pośrednictwem Caroliny zasady winy , jako podstawy odpowiedzialności. Carolina opierała się na założeniu, że o przestępstwie decyduje nie skutek zewnętrzny, ale zamiar . Od stopnia złego zamiaru i świadomości sprawcy Carolina uzależniała zakres odpowiedzialności.
Konsekwencją tego było wyodrębnienie różnych stopni winy, a w szczególności odróżnienie czynu popełnionego umyślnie od czynu popełnionego nieumyślnie . Wyróżniono również przestępstwa popełnione przypadkowo
(…)
….
Ważnym było uwzględnienie przy rozpatrywaniu przestępstw - okoliczności ich popełnienia, które wpływały na istnienie i zakres odpowiedzialności (przymus fizyczny wyłączający wolę sprawcy, niedojrzałość psychiczna, choroba umysłowa, obrona konieczna, stan wyższej konieczności np. kradzież z nędzy) .
Cel kary
Przyjęcie zasady publiczno-prawnej w dziedzinie prawa karnego oznaczało przyznanie władzy…
… rozpalonymi kleszczami.
Kodeks znał także katalog kar mutylacyjnych, poza tym karę: chłosty, stania pod pręgierzem, wygnania, konfiskaty. Nowością było pojawienie się wzmianki o więzieniu (osadzeniu w wieży).
Katalog kar publicznych wprowadzonych przez Carolinę rozpowszechnił się w całej Europie. Swoje odbicie znalazł również w Polsce - w polskim prawie ziemskim - szczególnie tam, gdzie chodziło…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)