To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ciężar stały
Na ciężar stały konstrukcji składa się ciężar własny konstrukcji oraz ciężar tzw. wyposażenia (nawierzchni, barier, balustrad, urządzeń dylatacyjnych, słupów oświetleniowych itp.). Do ciężarów stałych zalicza się również ciężar urządzeń obcych: kabli energetycznych czy telekomunikacyjnych, wodociągów, gazociągów itp., które mogą być mocowane do konstrukcji. Ciężary urządzeń obcych przyjmuje się na podstawie wykonanych pomiarów inwentaryzacyjnych (jeśli sprawdza się nośność konstrukcji) lub projektów branżowych. Ciężary wymienionych urządzeń należy uwzględniać, jako obciążenia przyłożone do konstrukcji w miejscach ich podparcia czy podwieszenia.
Ciężar własny konstrukcji można ustalać w dwóch różnych sytuacjach:
- w fazie projektowania,
- przy sprawdzaniu nośności istniejącego obiektu.
Ciężar własny konstrukcji na etapie projektowania oblicza się na podstawie wstępnie przyjętych przekrojów. Na rym etapie obliczania może się okazać, że wymiary konstrukcji ustalone na podstawie obliczeń statyczno-wytrzymałościowych różnią się od wstępnie przyjętych. Zachodzi wtedy konieczność weryfikacji wstępnie przyjętych ciężarów. Jeśli różnica okaże się zbyt duża, należy powtórzyć obliczenia. Na ogół przyjmuje się, że dla różnicy nie przekraczającej 5% nie zachodzi konieczność korekty obliczeń. W przypadku sprawdzania nośności istniejącej konstrukcji ciężar własny przyjmuje się na podstawie rzeczywistych przekrojów, uwzględniając stosowne dodatki ciężaru, np. na spoiny, żebra usztywniające itp.
Pozostałe ciężary stałe działające na konstrukcję można z dużą dokładnością oszacować już na etapie projektowania. Jednak w czasie eksploatacji obiektu obciążenie to może ulec nieprzewidzianym zmianom, np. zostanie wykonana dodatkowa warstwa nawierzchni czy też zmieniona konstrukcja balustrady. Z tego powodu w obliczaniu stanów granicznych nośności zróżnicowano współczynniki obciążeniowe przyjmowane na etapie wymiarowania i sprawdzania konstrukcji. Gdy przewidywane są ewentualne zmiany, np. w konstrukcji nawierzchni, powinno się przyjmować większą wartość współczynnika obciążeniowego (yf = 1,5), natomiast w przypadku, gdy sprawdza się aktualną nośność konstrukcji i uwzględnia wymiary wszystkich elementów na podstawie obmiaru, można zastosować mniejszą wartość współczynnika obciążeniowego (yf = 1,2), taką samą jak przy obliczaniu sil od ciężaru własnego konstrukcji.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)