To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Jonity
Charakterystyka jonitów: wielocząsteczkowe polimery organiczne, zawierające czynne chemicznie
ugrupowanie jonowe. Wymieniacze kationowe (kationity: -SO3H, -COOH, -OH, wymieniają jony
wodorowe na inne kationy w procesie wymiany jonowej, anionity: -N+R3, -NR2, -NHR, -NH2, można
stosować w postaci wodorotlenkowej lub chlorkowej w zależności od obsadzenia grupy zasadowej
anionitu). Wymiana jonowa na kolumnie: Wymiana jonowa jest to odwracalny proces wymiany
jonów między jonitem a otaczającym roztworem. Między wewnętrzną fazą jonitową i omywającym
jonit roztworem ustala się stan równowagi. Ten stan równowagi jest ściśle związany z prawem
działania mas i powinowactwem określonych jonów do danej żywicy jonowymiennej. Powinowactwo
jonu rośnie wraz ze wzrostem ładunku lub
w przypadku jonów o takim samym
ładunku wraz z szeregiem. Jonity stosuje
się w analizie chemicznej do rozdzielenie
pierwiastków
i
oddzielenia
mikroskładników od makroskładników na
zasadzie różnoimienności ładunku jonów
oraz różnic w trwałości kompleksów
pierwiastków i związanych z tym różnic w
stałych podziału między fazę wymieniacza
jonowego a otaczająca go fazę roztworu w
stanie równowagi.
Regeneracja kolumny: po wysyceniu
kolumny zatrzymanymi jonami, przepuszcza się przez kationit na przykład $M kwas solny, a przez
anionit roztwór amoniaku lub wodorotlenku sodu, przemyciu wodą otrzymania obojętnego odczynu
w eluacie , kolumna jest gotowa do dalszej pracy.
Wykorzystanie kationitów do rozdzielania jonów. Po strąceniu matali II grupy analitycznej roztwór
się odparowuje w celu usunięcia HCl , po czym rozcieńcza wodą i wpuszcza do kationitu (z grupami
sulfonowymi w postaci wodorowej). Kationy zostają zatrzymane w kolumnie, aniony przechodzą do
eluatu . kationy wymywa się następnie z kolumny kwasem solnym o odpowiednim stężeniu.
Rozdzielanie cynku i niklu: Poprzez przepuszczanie roztworu tych metali w 8M kwasie solnym przez
anionit, nikiel przechodzi do eluatu, a cynk tworzy trwały kompleks chlorkowy i zostaje zatrzymany w
kolumnie. Kolumnę przemywa się 8M kwasem solnym, a następnie wodą, po czym kompleksy
chlorkowe rozpadają się i przechodzą do eluatu.
Oddzielanie magnezu od fosforanów: słabo kwaśny badany roztwór przepuszcza się przez kationit w
postaci wodorowej. Kationy zostają zatrzymane w kolumnie a aniony przechodzą do eluatu.
Zatrzymanie magnezu w kolumnie zachodzi poprzez wymianę wodoru z tym kationem, później
przemywamy kwasem solnym. LUB. Stosujemy anionit w postaci nadchloranowej i przepuszczając
słabo kwaśny roztwór z badanymi metalami magnez przechodzi do eluatu a jony fosforanowe zostają
zatrzymane.
1
Reakcje kompleksowania
Kompleksy proste - tworzone z ligandami, które maja jeden atom ligandowy; w ich cząsteczkach
mogą występować różne ligandy (NH2, H2O, N2H4, H2O2, Cl-, Br-, I-, SCN-, CN-, N3-),
Kompleksy chelatowe – pierścieniowe kompleksy powstające z udziałem ligandów, w których
występują przynajmniej 2 atomy donorowe zdolne (ze względów sferycznych) do
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)