To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Charakterystyka technologii zakładania i konstrukcji osnów szczegółowych
W celu przeprowadzenia ogólnej charakterystyki technologii zakładania oraz
konstrukcji geodezyjnych osnów szczegółowych przedstawione zostaną:
a) sieci kątowe (triangulacja)
Pojęcie triangulacji obejmuje zarówno technologię zakładania geodezyjnych osnów
poziomych jak i konstrukcji sieci. Zasadnicza idea triangulacji polega na określeniu
wzajemnego położenia odległych od siebie punktów, będących wierzchołkami trójkątów na
podstawie pomiarów kątowych oraz pomierzonego boku wyjściowego, tzw. bazy.
4
2
1
a
3
4
b
1
2
2
3
8
3 7
c
1
6
5
d
6
e
4
5
W celu określenia wzajemnego położenia 2 sąsiednich punktów, np. 5 i 6 czyli
długości e należy oprócz bazy a pomierzyć co najmniej 2 kąty w każdym trójkącie
(praktycznie mierzy się wszystkie 3 kąty w trójkącie). Długość e obliczymy według
wzoru sinusowego wychodząc ze znanego boku a na podstawie pomierzonych kątów
trójkątów:
a sin( 2 v2 )
b sin(1 v1 )
b sin( 4 v4 )
c sin( 3 v3 )
c sin( 6 v6 )
d sin( 5 v5 )
d sin( 8 v8 )
e sin( 7 v7 )
a b c d a sin( 2 v2 ) ... sin( 8 v8 ) a
b c d e e sin(1 v1 ) ... sin( 7 v7 ) e
W praktyce zdarza się często, że interesuje nas odległość między punktami, które
nie są wierzchołkami tego samego trójkąta, na przykład odległość 1-6. Wówczas należy
założoną sieć obliczyć w przyjętym układzie współrzędnych, czyli na podstawie pomierzonej
długości boku wyjściowego (bazy) i pomierzonych kątów w trójkącie obliczyć współrzędne
X, Y wszystkich jej punktów w tym układzie. Ta technologia określenia położenia punktów
sieci, będących wierzchołkami tworzących ją trójkątów nazywa się triangulacją. Mierzoną
sieć można obliczyć w przyjętym układzie współrzędnych, jeżeli dowiążemy tą sieć do
punktów osnowy wyższej klasy, których współrzędne w tym układzie są znane. Na podstawie
pomierzonych kątów w trójkątach i znanego boku wyjściowego możemy obliczyć długości
wszystkich boków sieci oraz ich azymuty, a następnie obliczyć współrzędne punktów
zakładanych sieci. W praktyce obliczenia sieci triangulacyjnych przeprowadza się
równocześnie z wyrównaniem wykonanych w niej obserwacji metodami ścisłymi:
- pośredniczącą
- warunkową
Rozróżnia się triangulację powierzchniową (sieć powierzchniowa) oraz wydłużoną
(łańcuchy) jak również stosowaną w celu wyznaczenia pojedynczych punktów lub ich
niewielkich grup, czyli tzw. wcięcia kątowe. Wcięcia można podzielić na:
- w przód
- wstecz
- kombinowane
P
D
C
A
Wcięcie kątowe w przód polega na tym, że instrument
ustawiamy na punktach danych i celujemy do punktów
szukanych.
B
B
Wcięcie wstecz polega na tym, że instrument
ustawiamy na punkcie szukanym zamierzając kierunki
do punktów danych.
A
P
C
D
A
Wcięcie kombinowane polega na tym, że celujemy instrument z
punktów danych do punktów szukanych i odwrotnie. Wcięcia
kombinowane stosuje się do wyznaczania pojedynczych
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)